ამ ვაჟკაცებმა აალაპარაკეს ოკუპანტები. ეს ის გმირები არიან, სოფელ ხვითთან რომ განლაგდნენ და რამდენიმე საათის განმავლობაში რუსული არმიის მთავარ შემტევ 58 არმიის აკავებდა და ზურგს უმაგრებდა ქართულ არმიას, რომელიც ცხინვალიდან გამოდიოდა.
რუსებს ისეთი ცეცხლის წვიმა დაატყდათ თავს, ეგონათ რომ მათ მინიმუმ ბატალიონი თუ ჩაუსაფრდებოდა. რუსებმა გამოიყენეს რაც კი რამე შეიარაღება ქონდათ ყველაფერი.
ქართული პოზიციიდან ცეცხლი მაშინ შეწყდა, როდესაც ამ ვაჟკაცებს ბოლო ტყვია გაუთავდათ. სულ სამი გმირიღა იყო იმდროისათვის ცოცხალი. ეს სამი ვაჟკაცი მტერს არ დანებებულა. მათ ყუმბარები გახსნეს და თავი აიფეთქეს...
მტერი შოკში იყო რომ ნახა თუ ვინ ებრძოდა ამდენი ხანი მათ.
ღმერთმა ნათელში ამყოფოს ამ ბიჭების და ყველა იმ გმირის სული, ვინც საქართველოს შესწირა თავი.