მცივა, მტკივა, მეტირება...მეოცნებება, მეფიქრება, მეკითხება, მეპასუხება, მეღიმება და მემღერება. ამ თვიდან იმ თვემდე ოცნება მიმყვება, ვერ მისრულდება და მიგრძელდება. მესიყვარულება, მეხუტება, მეცეკვება, მეწვიმება, მეცისარტყელება...ჩუმად ჩემთვის თვალი მეპარება, მზერა შემჩნეულს ჩუმად მეღიმება...მეგულბა, მეჩემება, მეიდეალება, მესრულყოფილება და მეშორება...ვერასრულებულ სიზმრებში მეკარგ...
ხმაურს დუმილი შეჩვევია, ვეღარ იშორებს, გარეთ წვიმა მზეს ებრძვის, ცხელს და ანთებულს ესე იბრძვიან ჩემი_შენი გულის ცემა, როცა ხედავენ თვალებს ცივს, მწველს და ვნებიანს..... შენ არც კი იცი რა ცუდია როცა ეჩვევი, როცა სულ გინდა იმ სხვა თვალებს ისე უყურო, რომ ესე მზერით, დრო გააჩერო, სისხლი გაყინო, გული გაათბო...! დრო მიდის...ერთფეროვნებაში დრო გადის. თუნ...
დრო მიდის...ერთფეროვნებაში დრო გადის. თუნდაც სულ მალე დასრულდეს, ოღონდაც დაიწყოს, შეიცვალოს ის რაც ასე მოუთმენლად ითხოვვს ცვლილებებს ჩემში. ვიცი რომ საქმე რთულადაა, სიმარტივეს რა უნდა ჩემთან?, მაგრამ მაინც სასიამოვნოა იმის შეგრძნება , რომ ვიღაც არსებობს შენს ცხოვრებაში , რომელიც არარის დედა, მამა, არც და ან ძმა, ან ადამიანი რომელსაც ყოველდღიურად ხვდები , ესალმები , სიყ...
2014, 13 თებერვალი, 19:30
|
|