პალატის კარზე აკაკუნებენ. შემოდის მედდა, გადახდის საბანს პაციენტს, ჩახდის, გაუპარსავს ერთ ადგილს, გადააბრუნებს, კლიზმას გაუკეთებს, ნემსს, მოკლედ მთელ პროცედურებს მორჩება და მიდის. პაციენტი: - ისა და... ხომ ვერ მეტყვით, შემოსვლისას რაღაზე აკაკუნებდით? კაცმა ქალი მიიყვანა სახლში და ეუბნება: - აბა, ლოგინში! - კაი რა, როგორ შეიძლება, ჯერ წესიერად არც ვიცნობთ ერთმანეთს... -...
მე დავიღალე ერთფეროვნებით, დილით ადრე ადგომით, ნაძალადევად სწავლით, ერთი და იგივე ხალხით, მოსაბეზრებელი გარემოთი, უინტერესო ადამიანებით, FACEBOOK ით, INTERMEDIA ზე დროის გაყვანით, ერთი და იგივე თემებზე საუბრით, ხალხის გაუთავებელი წუწუნით, სხვისი პრობლემებით, მე ხო ჩემიც მყოფნის, თავის მოჩვენებით რომ ყველაფერი რიგზეა, ნაძალადევი ღიმილით, ამდენი ტყულით, სხვადასხვა ...
ჩემი თხოვნა იქნება არ გამოიყენოთ GOOGLE. 1. ფრანგი პოეტი, რონსარი, თავის ელეგიაში, "Au depart" წერს: "როგორ იმღეროს მგოსანმა, ოდეს სავსეა დარდით, ჩანგი დუმს, ნავსადგურიდან თქვენი ხომალდი გადის. ვის შერჩენია ამქვეყნად სილამაზე და კდემა, ზამთარი დგება, ყვავილი ჭკნება, ჭკნება და კვდება. ო, სილამაზე თქვენი ასე გვიჭკნება ახლა, ქრება ისე, ვით ზღვისპირზე კლეს მიხეთქილი...
|
|