ჩამოვედი იმ იმედით, ცხოვრებას მოვიწყობ და მალე წავალ სახლში-მეთქი, ოცდათვრამეტი წლის ვიყავი, ხვალ სამოცი წელი მისრულდება და მხოლოდ ერთხელ მოვახერხე ამ ხნის მანძილზე, სახლში წასვლა, ვიფიქრე დავრჩები, მეყო რაც ვიშრომე, ვიწამე-მეთქი და რად გინდა, რამდენიმე თვეში ისევ უკან დავბრუნდი, დავბრუნდი ხო! იმიტომ რომ წამლის ფულიც კი არ მოქნდა მეყიდა, შევაჩერდი შვილებს ხელებში, რომელ...
---დედაჩემი ჩამოდის ამ თვის ბოლოს. თხუთმეტი წელი ემიგრანტია, დაიღალა სხვის ოჯახში ცხოვრებით, მოსამხახურედ მუშაობით, ჩვენგან შორს ყოფნით, რამდენი ტკივილი და ტანჯვა ექნება ატანილი, ვინ მოთვლის, ავად ყოფილა, ვერ ვარ კარგადო, მითხრა. აქ ექიმები არ აირან კარგები, ჩამოვალ მანდ, ვიმკურნალებო, ჩამოვიდეს, ცოდოა, ამდენი წელი ჩვენგან შორს ყოფნით, მამაც გაიხარებს მისი მოსვლით...
2018, 13 დეკემბერი, 16:49
ალო გისმენ, რომელი ხარ? - საბა ვარ, ნინო. -ისევ შენ? გაიკვირვა ქალმა. -ხო ნინო, ისევ მე ვარ. -მეგონა უკვე აღარ გახსოვდი. -სიყვარულს ივიწყებენ ნინო? -გააჩნია, როგორ უყვართ. -აი, ისეთ სიყვარულს, ცხოვრებაშო რომ არასდროს გიგემია; ისეთ სიყვარულს, მოულოდნელად რომ ავადმყოფობასავით შეგყრია და ვერ განკურნებულხარ; ისეთ სიყვარულს, აწი რაღა დროს სიყავრულიაო, გიფიქრია და მაშინ გწვევია. ქალი ...
2018, 21 დეკემბერი, 14:12
----გაიღვიძე ჩემო კნეინა, გაიღვიძე, იყივლა მამალმა უკვე, დავაპუროთ პირუტყვი, მოვიხედოთ ოჯახში, შენღა შემომრჩი, მარტო ამ სიბერეში ჩემო სიყვარულო, ეს ბალღები დაიზარდა და გაგვიფრინდა ყველა. ექვსი შვილიდან არც ერთს არ უნდა სოფელი, გაგზავნილები კი უნდათ შენი ჭირემე, შრომა ეზარებათ, სოფელი არ უყვართ თორემ, ბუნებრივ ბროდუქტზე არ ამბობენ უარს. კარგია, ზაფხულზე მაინც რომ ... |
|
