"თუ ადამიანი სრულიად მარტოა, უბედური ან მწუხარეა, ყველაფერს ჯობია გავიდეს გარეთ, წავიდეს სადმე ისეთ ადგილას, სადაც იგი მარტო იქნება ცის, ბუნების და ღმერთის ანაბარა, მაშინ, მხოლოდ მაშინ იგრძნობს, რომ ყველაფერი ისეა მოწყობილი, როგორც საჭიროა, რომ ღმერთს სურს ადამიანი ბედნიერი იხილოს უბრალო, მშვენიერი ბუნების წიაღში"- ამას წერდა წლობით ოთხკედელშუა გამოკეტილი პატარა ან...
შენ არ გეგონა თურმე ოდესმე დაგაჩოქებდა ქალი, შენ არ იფიქრე, რომ არსებობდა, გრძნობა ძლიერი, მყარი, .... როცა იგრძენი შენი სისუსტე, გაერიდე და წადი..... დიდხანს ვერ გაძელ, ისევ დაბრუნდი, კაცი სუსტი და მხდალი.... გრძნობამ დაგჩაგრა, გულმა გიმტყუნა, ვეღარ აგიბა მხარი, რად არ იფიქრე, რომ არსებობდა, შენზე ძლიერი ქალი...
მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება? ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც... მომაბეზრე კიდეც თავი, და შეწყვიტე, თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაცინვა გულსაკლავი. ვარდის თვეა, მაისია, ნორჩ ბალახებს სიო არხევს, ხეებს ყვავილთ თეთრი გუნდი, როგორც თოვლი, ისე აწევს, მზე ნარნარი სხივებს აფრქვევს და სითბოში მთა-ბარს ახვევს, ყვავილებით მოქ...
მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...
რაც გადის დრო და ხანი,
მე უფრო მეტად მიყვარს
შენი პატარა ტანი...
შენი შავი თმის ბუჩქი,
ეგ თეთრი შუბლის სერი,
თვალები გიშრისფერი,
ლოყები ვარდისფერი,
შენი თითები მიყვარს,
ორი პატარა თათი,
ო, იცი, როგორ მიყვარს
ოდნავ შეხებაც მათი,
ო, იცი, როგორ მიყვარს
გამოუთქმელი ენით?-
შენი გრძნობების სიღრმე,
სულის სიმ...
ყველას უნდა ესმოდეს, რომ ყველაფერი შეიძლება გაქრეს, კატა, ქალი, სამსახური, წინა საბურავი, საწოლი, კედელი, ოთახი. ყველაფერი, რაც ასე აუცილებელია, სიყვარულის ჩათვლით, დგას ნაყარ მიწაზე და ნებისმიერ მიზეზს სულერთია, რამდენად განუზოგადებელს ვთქვათ, ახალგაზრდა კაცის სიკვდილს სადღაც, ჰონკონგში, ან ქარიშხალს ომაჰამაში, შეუძლია დააჩქაროს თქვენი დაღუპვა: რ... |
|
