"ვერ გიხსნის გენიალობა.."
ვერ გიხსნის გენიალობა,
ვერც ნერვიული თითები.
შენ, როგორც დროის მწყრალობა,
ბრძოლას ნუ მოერიდები.
ძლიერი, უანკარესი
რომ გქონდა მგრძნობიერება,
მხოლოდ ამიტომ პარნასი
არავის მოეფერება.
"არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია"
არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია,
შენ მიყვარდი, მაგრამ კარგი - არაფერია.
ძველისძველი მეგობა...
ჯონათან, წამო...
ჯონათან, წამო,
გადავფრინდეთ სხვა ცისქვეშეთში,
გავცდეთ
ჭამისთვის გადადებულ მოძმე თოლიებს...
გავფრინდეთ, სადაც ვერ შეგაკრთობს
სიტყვა-ხეშეში,
სადაც ფრთების წილ,
ოცნებები გაგიყოლიებს
ზეცის კიდეზე!
ჯონათან წამო,
ნუ გაღელვებს სიბნელის შიში,
ცაში საზღვრები არ არსებობს,
მყიფე ბორკილებ...
2020, 12 ოქტომბერი, 14:53
როგორც ყოველთვის, დილით დედამ გააცილა ლილე სკოლაში, ერთადერთი შვილი ჰყავდა ელისოს, მასზე ამოდიოდა მზე და მთვარე - ანებივდებდა, არ არსებობდა ნდომოდა ლილეს რაიმე, რომ დედას მისთვის არ შეესრულებინა. მამა საზღვარგარეთ წავიდა სამუშაოდ, წლებია არ დაბრუნებულა, იქედან ეხმარებოდა ოჯახს. რობერტი ოჯახზე უზომოდ შეყვარებული კაცი იყო, თავს არ ზოგავდა, რომ მის ცოლ-შვილს არაფერი მოკლ...
2020, 13 ოქტომბერი, 23:24
გარდაცვალება
ირგვლივ, გარშემო სევდიანი ისმის ქვითინი...
პიტალო მთებმა გლოვის ნიშნად შეიმკეს თავი;
ო, რა დროს გაწყდა და გარინდდა გრძნობათა ჟინი,
შავი ძაძებით შეიმოსა ჩვენი გვირგვინი.
ო, რა დროს გატყდა, რა დროს გატყდა სიცოცხლის ნავი,
და დღეს გავიგეთ ეს ამბავი გულმოსაკლავი,
ხვალ კი, როდესაც ძვირფას ცხედარს ერთგულთ...
2020, 14 ოქტომბერი, 20:50
=====
ო, მე კი არა, გული ხარხარებს
როცა ნამიან ველზე გავივლი,
ნამი ბალღივით მართობს, მახარებს...
ქარო, მოიტა ატმის ყვავილი,
ქარო, ფოთლებიც შემომაყარე...
და როგორც გიჟი, ო, როგორც გიჟი
თმააწეწილი მოლი ხარხარებს...
ხეთ სამკაული მოიხსნეს შიშით
და ხელუკუღმა შემომაყარეს...
და მეც გავგიჟდი.. ო, მე კი არა,
...
2020, 14 ოქტომბერი, 21:18
|
|
