გახსოვს, ზედაზენი?..
მაჯვნივ დარჩა ძველი ჯვარი,
მარცხნივ-წმინდა მცხეთა,
აღმართები,
აღმართები,
აღმართები,
გზა მიხვეულ-მოხვეული,
დახვედრა და გაცილება ხეთა.
შოშიების შეგონება,
კაფე-თესეს ქადაგება,
ჭრელი ჩიტის გადაფენა,
ტყის დაღლილი ქარი,
სიმწვანიდან გვეგებება
წყაროს თეთრი თვალი,
იქ მისვლა და დაჩემება
შენი პეშვით დამელია წყალი...
შენ არ გეგონა თურმე ოდესმე დაგაჩოქებდა ქალი, შენ არ იფიქრე, რომ არსებობდა, გრძნობა ძლიერი, მყარი, .... როცა იგრძენი შენი სისუსტე, გაერიდე და წადი..... დიდხანს ვერ გაძელ, ისევ დაბრუნდი, კაცი სუსტი და მხდალი.... გრძნობამ დაგჩაგრა, გულმა გიმტყუნა, ვეღარ აგიბა მხარი, რად არ იფიქრე, რომ არსებობდა, შენზე ძლიერი ქალი...
|
|