ფოტოგრაფი კევინ კარტერი სამხრეთ აფრიკაში 1963 წელს დაიბადა.მან თავისი კარიერა ძალადობის ასახვას მიუძღვნა.

1993 წელს კევინი სუდანის ერთ-ერთ პატარა სოფელში ჩავიდა, იქაური შიმშილობისა და რთული სიტუაციის აღსაბეჭდავად. როცა მან სოფლის დატოვება გადაწყვიტა, უცებ მინდორში პატარა გოგონა შენიშნა, რომლის გვერდითაც მტაცებელი ფრინველი იჯდა.

კევინმა ფრთხილად და ჩუმად სურათი გადაუღო.ცოტახანი ელოდებოდა, ფრინველი ფრთებს როდის გაშლიდა, რომ ისევ გადაეღო, რადგან ეს უფრო შთამბეჭდავი კადრი იქნებოდა, მაგრამ უშედეგოდ, ფრინველი გაუნძრევლად იდგა.კარტერმა ხელი აიქნია და ფრინველი დააფრთხო, გოგონა ცოტახანში წამოდგა და გზა განაგრძო.კევინი მას არ მიხმარებია.

მე-2 დღეს ფოტოგრაფი იოჰანესბურგში დაბრუნდა.იმ დროისთვის სუდანში შიმშილობა პოპულარული თემა იყო პრესისთვის.ნიუ-იორკ თაიმსმა კევინის ფოტო სიხარულით შეიძინა და 1993 წლის 23 მაისს გამოაქვეყნა.ამ სურათისი გამოქვეყნების შემდეგ რედაქციაში წერილები არ წყდებოდა და ყველას იმ პატარა გოგონას ამბავი აინტერესებდა.

1994 წელს კევინმა ამ ფოტოსთვის პულიცერის პრემია მიიღო.

ცოტახანში პრესა წერს, რომ კევინი იგივე მტაცებელია, რომელიც ფოტოზეა გამოსახული.ხალხისთვის ის უკვე გენიალური ფოტოგრაფი აღარ იყო, რადგან მას შეუძლია აუღელვებლად უყუროს გოგონას წამებას და არაფერი მოიმოქმედოს მის დასახმარებლად.

კარტერმა თავისი ცაქციელი ინანა და შეცდომის გამოსწორება ვეგარ შეძლო რადგან ის უკვე მძიმე დეპრესიაში ჩავარდა.

27 ივლისს კევინმა დაახლოებით საღამოს 9 საატისთვის მანქანა პატარა მდინარესთან გააჩერა.მან ნამწვავის გამოსბოლქვი მილი შლანგით მანქანის სალონს შეუერთა, მუსიკა ჩართო და გაიგუდა.

სიკვდილის წინ კევინმა წერილი დატოვა:"დავიღალე უტელეფონოდ, უფულოდ, კომუნალური გადასახადებით, ვალებით ყველგან ფულია საწირო!!!!მკვლელობებზე, ტკივილზე, ბოროტებაზე მოგონებები არ მასვენებს....ვდარდობ მშიერ და დაჭრილ ბავშვებზე"...

2005 წელს რეჟისორმა დონ კრაუსმა გადაირო დოკუმენტური ფილმი "კევინ კარტერის სიკვდილი"