ყველა დროში და ყველა ქვეყანაში, ხაზინის შესავსებად, ხელისუფლება კანონებს იღებდა და დღესაც იღებს. ზოგიერთ შემთხვევაში, ეს კანონი ძალიან უცნაური და შეიძლება ითქვას, აბსურდულიც კი არის. მაგალითად:

შუა საუკუნეებში, ევროპაში, ყველაზე ხშირად, საპონზე იყო დაწესებული გადასახადი. დიდ ბრიტანეთში მსგავსი კანონი 1835 წლამდე ძალაში იყო.

ძველ რომში გადასახადი თავისუფლებაზე იყო დაწესებული. მონას, რომელსაც თავისუფლების ყიდვა უნდოდა, გადასახადი უწესდებოდა.

ნიუ-იორკში გადასახადები საკვების მომზადებაზე იყო დაწესებული. ასე, მაგ., თუ ბლითებს პირველად მოამზადებდნენ, მასზე გადასახადი, როგორც უბრალო საკვებზე წესდებოდა, ხოლო მისი განმეორებით მომზადების შემთხვევაში – როგორც კერძზე. რაც იმას ნიშნავს, რომ ერთ კერძზე ორი სახის გადასახადი იყო დაწესებული.

კანადაში 1885 წელს «ჩინელებზე» დაწესდა გადასახადი, რომელიც სავალდებუო იყო იმიგრანტი ჩინელებისთვის. 1923 წელს, ეს კანონი ახალი კანონით შეიცვალა, რომელიც ჩინელების კანადაში შესვლას საერთოდ კრძალავდა.

1975 წელს დიდ ბრიტანეთში გადასახადები დაწესდა სურნელოვან ნივთიერებებზე, რომლებსაც მოდას აყოლილი ქალბატონები პარიკებზე წასასმელად იყენებდნენ. მაგრამ, ამ კანონს დიდ ხანს არ უარსებია. ის მანამდე მოქმედებდა, ვიდრე პარიკები იყო მოდაში.

1712 წელს ინგლისში გადასახადი დაწესდა, იმ დროს, მოდაში შემოსულ, სურათებიან შპალერებზე. მაგრამ, ხაზინისთვის ამ კანონს დიდი შემოსავალი არ მოუტანია — ხალხს არ უნდოდა მსგავსი გადასახადის გადახდა და ამიტომ, ისინი უბრალო, ერთფონიან შპალერს ყიდულობდნენ, ხოლო ნახატებს მასზე, თავადვე აკეთებდნენ.

საფრანგეთში მარილზე შემოღებულმა გადასახადმა, მოსახლეობის უმრავლესობის აღშფოთება გამოიწვია, რამაც ქვეყანა საფრანგეთის რევოლუციამდე მიიყვანა.

ჩიკაგოში ყველანაირ ტკბილეულზე გადასახადი იყო დაწესებული. ღირებულების 6% უნდა გადაეხადა ადამიანს ხაზინისთვის, თუ მის მიერ შეძენილი ტკბილეული ფქვილის არ შეიცავდა, ხოლო თუ ფქვილით იყო მომზადებული – 1%.

დანიაში გადასახადი არის დაწესებული მსხვილფეხა რქოსან პირუტყვზე – ერთ სულ ძროხაზე, 110 დოლარის ოდენობით. ამ გადასახადის შემოღების მიზეზი ატმოსფეროს დაცვა არის სათბური გაზებისგან, რომელსაც ძროხა მეტეორიზმის დროს გამოყოფს.

აშშ-ში გადასახადი ყოველ გაყიდულ ნარკოტიკზე არის დაწესებული. იმ შტატებში, სადაც ნარკოტიკები ლეგალიზებულია, ნარკომომხმარებლებმა ნარკოტიკის ფასთან ერთად, ბიუჯეტშიც უნდა გადაიხადონ გარკვეული თანხა.

ასე, მაგ., ჩვეულებრივი სიგარეტის ფასი ქვეყანაში 5-10 დოლარი არის, ხოლო მარიხუანას ერთი კპლოფი 89 დოლარი ღირს.

კონეკტიკუტის შტატში (აშშ), თუ ადამიანი თავისთვის ყიდულობს საფენს, გადასახადს არ იხდის, ხოლო თუ მას ბავშვისთვის იძენს – პამპერსის ფასის გადახდის გარდა, ხაზინაშიც უნდა შეიტანოს გარკვეული თანხა.

კოლორადოს შტატში, გადასახადი დაწესებულია შეფუთვის იმ ნაწილზე, რომელიც დიდ საჭიროებას არ წარმოადგენს. ეს იმას ნიშნავს, რომ თუ ადამიანი ყავას სწრაფი კვების ობიექტში ყიდულობს, ის გადასახადს იხდის ხუფზე და არა პლასტიკურ ჭიქაზე.

შვეციაში ახალშობილის მომავალ სახელს საგადასახადო სამსახურს ატყობინებენ და ოფიციალურად ბავშვს სახელს მას შემდეგ არქმევენ, რაც იქიდან დადასტურების საბუთს იღებენ.

ინგლისში, ჰენრიხ I დროს, არსებობდა «მშიშრობის გადასახადი». ფაქტიურად, ეს იყო ომში წასვლისთვის თავის არიდების ლეგალური გზა. ხაზინაში გარკვეული თანხის შეტანის შემდეგ, პირი სამხედრო ვალდებულებისგან თავისუფლდებოდა.