ნაწილი 2

1857 წელს ყველა ხარაია წავიდა რუსეთში, რადგან მათ სურდათ გამდიდრებულიყვნენ.სამწუხაროდ, ხარაიების ნახევარი გარდაიცვალა, რადგან იქ მძვინვარებდა დაავადება. დარჩენილმა ნახევარმა საქართველოს მიაშურა თავი. ეს მოხდა 1874 წელს. მათ აღმოაჩინეს დაახლოებით 20-40 ხარაია.

1889 წელს დაიბადა დარეჯან ხარაია. 1924 წელს გახდა აკადემიკოსი. ის იყო ენათმეცნიერი. ოჯახი მას არ ჰყავდა. მან ჯილდოდ მიიღო ბევრი ოქროს მედალი. მისი ბიძაშვილი იყო გიორგი ხარაია. ისიც იყო ენათმეცნიერი და არაჩვეულებრივი მეგობრობა ჰქონდათ. 1954 წელს გიორგი დაქორწინდა ელენე დარჩიაზე. მათ ეყოლათ 3 შვილი. პირველი იყო ნინო ხარაია. ის იყო მოჭადრაკე. დანარჩენი ორი უცნობია.

1965 წელს გარდაიცვალა, გიორგი ხარაია, მომდევნო წელს კი, დარეჯანი.

1970 წელს ხარაიათა რაოდენობა 47 იყო. აქედან 16 კაცი, 31 ქალი. 1974 წელს მათი რაოდენობა არ გაზრდილა, სანამ 1976 წელს არ დაიბადა ქეთევან ხარაია. ის იყო ფიზიკოსი. იყო ოქროს მედლის

მფლობელი. მას არ ჰყავდა დედმამიშვილი. 1985 წელს მათი რაოდენობა 40-ის ტოლია.