1924 წელს პროფესორი Hidesaburo Ueno ტოკიოში უნივერსიტეტში ასწავლიდა.მას მოუყვანეს ძაღლი Hachiko რომელიც მან გაზარდა.რომელიც ყოველ დილით სახლიდან აცილებდა და საღამოს მატარებლის სადგურზე ხვდებოდა ხოლმე.ერთ საღამოს პროფესორი უკან აღარ დაბრუნდა რადგან უნივერსიტეტში ინსულტი დაემართა და გარდაიცვალა.Hachiko გადაეცა იქვე მცხოვრებ ახალ ოჯახს, მაგრამ ყოველ საღამოს იპარებოდა და მატარებლის სადგურზე მიდიოდა იმ იმედით რომ პროფესორი დაბრუნდებოდა.
ათი წლის განმავლობაში Hachiko მოდიოდა მატარებლის სადგურზე სწორედ იმ დროს როცა საღამოს მატარებელი მოდიოდა ხოლმე.ადამიანებმა შენიშნეს ეს და საკვებს აძლევდნენ.Hachiko მიიქცია ეროვნული ყურადღება და სტუდენტმა ueno-მ გამოაქვეყნა მის შესახებ რამდენიმე სტატია, ხოლო მოქანდაკეებმა კი მას ბრინჯაოს ქანდაკება დაუდგეს Hachiko ამ დროს ცოცხალი იყო
Hachiko გარდაიცვალა 1935 წელს, მაგრამ მისი ლეგენდა ყველა იაპონელმა იცის.
აპრილში 1935 წელს მისი ქანდაკება ზუსტად Hachiko-ს მსგავსი იყო რომელიც shibuya სადგურში იდგა, მაგრამ მეორე მსოფლიო ომის დროს ის მოიპარეს.
1948 წელს ხალხის დაკვეთით მოიწვიეს მხატვარი რომელმაც თავიდან დახატა Hachiko და შემდეგ ახალი ძეგლი დაუდგეს.ახალი ქანდაკება 1948 წლის აგვისტოში დადგეს და ის ჯერ კიდევ დგას სადგურზე Hachiko მეორე ძეგლს ვეღარ მოესწრო.