ნეცკე თავისი ორიგინალურობითა და განსაკუთრებულობით იპყრობს მსოფლიოს ყურადღებას. ეს არის მინიატურული სკულპტურული ფიგურა. ვხვდებით სხვადასხვა გამოსახულკებებს როგორც ფირველების, ასევე ადამიანებისა და ცხოველების, ის აღსავსეა იდუმალებიტა და უცნაურობით.მსაგვსი ნამუშევარის შექმნა ნამდვილად დიდ შრომასა და ნიჭს საჭიროებს. სამი-ოთხი სანტიმეტრის ფიგურები ძალიან დახვეწილია, ნეცკე მდიდარი ფანტაზიით გამოიღევა და ალბათ, სწორედ ეს ხდის მას ესეთ საინბტერესოს.

სიტყვა ნეცკე იწერება ორი იეროგლიფით: I- ნიშნავს ფუძეს, II- მიმაგრებას. მეცკე იყო ბრელოკო, რომლიტაც ქამარზე იმაგრებდნენ სხვადასხვა ნივთებს. ნეცკეს ტარება აუცილებელ ატრიბუტს წარმოადგენდა. ის იყო როგორც ტანსაცმლის ატრიბუტი, ასევე მხატვრული ნამუშევარიც. ნეცკემ იაპონიაში ჩინეთიდან შეაღწია, მაგრამ აქ მანდ თავისი ორიგინალური სტილი ჩამოაყალიბა, სულ სხვანაირი სიუჟეტებითა და მეთოდებით.
იაპონიაში სიოგუნატის მიერ დაწესებულმა კანონებმა გარკვეული ცვლილებები შეიტანა საზოგადოებაში, მაგალითად, ისინი ერთმანეთიოსგან გამოყოფდნენ მდაბიო და კეთილშობილი წარმომავლობის ადამიანებს. მდაბიო ადამიანებზე მთელი რიგირ აკრძალვები დააწესეს, მათ ეკრძალებოდათ ძვირიანი და ხარისხიანი ტანსაცმლის ტარება, მათ შორის ნეცკეს ტარებაც. აქედან გამომდინარე შეიძლება ვიმსჯელოთ, რომ ნიჩკე საკმაოდ დიდ ადგილს იჭერდა იაპონელთა ცხოვრებაში.
ნეცკეს ამზადებდნენ ხის, მეტალის, ფაიფურის, მარჯანის, მინის, ქარვის და ნეფტირის მასალისგან. ნეცკეს სიუჟეტები ასახავდა იაპონელთა ცხოვრების ყველა სფეროს. ისტორია, თეატრი, მითოლოგია, ლიტერატურა, ყოველდღიური ყოფა ცხოვრება აისახებოდა ამ პატარა ქანდაკებებში. ნეცკეთი გამოისახებოდა ასევე იაპონელთა ზრაფრების პერსონაჯები, კეთილი ფერიები და ა.შ.
არსებობდა ნეცკეს სფეციალური სკოლები. ყველაზე პოპულარული სკოლები იყო ოსაკასა და ედოში. ედო სატახტო ქალაქი გახდა XVII საუკუნეში მაგრამ კულტურის მხრივ ის XIX საუკუნის დამდეგიდან სეიცვალა.აქ სპეციალური ედოს სკოლა ჩამოყალიბდა.
სწორედ XIX საუკუნეში აღწევს ნეცკეს პოპულარობა ზენიტს. ამ ქანდაკებით გამოიხატებოდა პიროვნების გემოვნება და შესაძლებლობა.
1867-1868 წლების მეიჯის რევოლუციის შემდეგ სიტუაცია სეიცვალა. დაიწყო მოდერნიზაცია, რომელიც შეეხო ყველა სფეროს. ყველა და ყველაფერი განიცდიდა ევროპის გავლენას. ნეცკეს პოპულარობა იაფონიაში მინელდა, მაგრამ მისით დაინტერესდა ევროპა. ამ ნაკეთობების დამზადება ბოლო პერიოდში გათვლილი იყო უფრო მეტად საგარეო ბაზრისთვის.ევროპელების განსხვავებულმა გემოვნებამ კი ნეცკეს სიუჟეტების ცვლილება გამოიწვია.უცხოელებს მოსწონდათ რელიგიური თემები, შესაბამისად უმრავლესობა სწორედ ამ სიუუჯეტს ასახავდა. ევროპელებს მოსწონდათ ძალიან სპილოს ძვლისგან დამზადებული ნაკეთობები და ამიტომ ოსტატებიც სწორედ ამ მასალისგან აკეთებდნენ ნიცკეს.
XX საუკუნეში ნეცკეს მიმართ ინტერესი ძალიან შესუსტდა. დღესდღეობით მისი ხელოვნება ისევ ვითარდება და ისწავლება სხვადასხვა სკოლებში, მაგრამ ტავამედროვე ნეკეთობებს მაინც დაკარგული აქვთ ადრინდელი ხიბლი.