პირველი ლიქიორები ბერებისა და ალქიმიკოსების მიერ, XIII საუკუნეში შეიქმნა. თავდაპირველად, ისევე, როგორც სხვა სპირტიანი სასმელები, ლიქიორებს ისე ამზადებდნენ, როგორც წამალსა და მუდმივი ახალგაზრდობის ელექსირს. თუმცა, იმის გამო, რომ იმ პერიოდის ბევრ წამალს მწარე გემო ჰქონდა, მასში თაფლსა და შაქრისშემცველ ნივთიერებებს ამატებდნენ. სწორედ ასე გაჩნდა პირველი ლიქიორიც. თავდაპირველად ასეთ პროდუქტს უბრალოდ "ელექსირს” უწოდებდნენ, მოგვიანებით კი მან ლიქიორის სახელწოდება მიიღო. ეს სახელი ლათინური «liquefacere»-გან მომდინარეობს და გასახსნელებს (გასაზავებელს) ნიშნავს.

ლიქიორების ოქროს ხანად XIX საუკუნე ითვლება.
სწორედ იმ დროს შეიქმნა ლიქიორები:

კიურასაო(Curacao), კუანტრო (Cointreau), შარტრეზი (Chartreuse), გრან-მარნიე (Grand Marnier), გალიანო (Galliano),

ბენედიქტი (Benedictine).