სიკეთეზე ათასობით იგავია, სიკეთის კეთება ხომ ასეთი სასიამოვნოა, მაგრამ ხშირად როდესაც ღამე შენს თავთან მარტო რჩები აცნობიერებ რომ არაფერი გაგიკეთებია იმ დღეს ისეთი რაც გულს გაგითბობს და თუნდაც რამოდენიმე საათით კარგ ხასიათზე
დაგაყენებს.

თანაც სიკეთეს მაშინ აქვს ფასი და ძალა როდესაც მას უანგაროდ ვაკეთებთ, და არც ამის შემდეგ ვიწყებსთ მოყოლას რა გავაკეთეთ, რა მაგრები ვართ.

ოტია იოსელიანს უთქვამს ზუსტად :

-„ ნუ იცით, მე ეს ვქენი, მე ის ვქენი, ეს გავაკეთე და ის გავაკეთეო! თუ შენს მეტი არავის დაუნახავს რა გალაპარაკებს და თუ დაინახა ვინმემ-ის იტყვის! „

ბერი გაბრიელი კი მოგვიწოდებს რომ საჭმელზე მეტად ადამიანები გვიყვარდეს!





მართლაც ასეა, ვაკეთოთ სიკეთე, ჩვენ 22 სექტემბერს კიდევ ერთხელ გვეძლევა ამის შანსი, ეს ტარიღი უმისამართო წერილების დღეა, დაწერეთ პატარა ბარათები, წერილები და დატოვეთ სკევერბში სადარბაზოებში, სახლებთან.

თუნდაც ასე

წარმოიდგინეთ რამდენ ადამიანს გაახარებთ და გაუთბობთ გულებს. 22 სექტემბრამდე საკმაოდ ბევრი დროა იმისთვის რომ კარგად დავფიქრდეთ, მოვიმარჯვოთ საწერი კალმები და ფურცლები და მივწეროთ ერთმანეთს
წერილები. დაფიქრდით შეიძლება თქვენმა მიწერილმა წერილმა წლების მანძილზე იცოცხლოს, ადამიანი რომელიც ამ წერილს მიიღებს რამდენჯერაც გაახსენდება აუცილებლად გაეღიმება.

გისურვებთ წარმატებებს და თქვენც მიგეღოთ წერილი რომელიც დიდხანს გაგითბობთ გულებს .