ახლა ისე მტკივა...გული?

არა! თვალები,

ვერ შევაჩერე ეს ცრემლებიც...ღამენათევი

ზეცა ვარსკვლავებს ვერ იფერებს, ხედავ?

ზღვას ეტრფის...

და მე უეცრად ღრუბლებიდან, დაბლა დავეშვი...

ვინ თქვა, რომ როცა გულით გიყვარს

მუდამ ვმართლდებით?

ზოგჯერ ტკივილი მაშინ მოვა,

როცა არ ველით...

ამ გაზაფხულზეც მეტად ცივა

ვიდრე სხვა წლებში...

მაგრამ შენ მაინც დამტოვე და

სადღაც წახვედი...

ალბათ ჩემს გრძნობებს,

ჩემს სიყვარულს, გზაზე დატკეპნი...

მე კი დაუწყებ მათ აკრეფას, შენგან გათელილს...

მაგრამ ვერ ვხვდები

დღემდე ვფიქრობ მარტოდ დარჩენილს

ასე უგულო...ასე გულით, როგორ დამჩემდი...