წუხელ თვითმკვლელობას კარი გაუღია,

ბნელი ჯოჯოხეთით რეკავდნენ ზარები.

ქოროღლს ღამიანად ძაძი ჩაუცვია,

ერთ მიზანს ეძებდნენ თყე–ღრეში აზრები.

ცრემლი გოდება და აურზაურია.

მთელ ქალაქს მოედო მძებნელთა რაზმები.

ჩამ თავთან ჯერ კიდევ არ მისაუბრია.

ჩემ თავში ჯერ კიდევ მხეცივით ვბრაზდები.

მწამს არ მიმატოვებს ღმერთი.

აღარც უშენობას ვებღძვი.

ახლა მეც გზა დამრჩა ერთი,

თოკი, ასანთი და დენთი !

მიქაელიანი