ცოტა სინაზე რომ გქონოდა და ცოტა ეშხი,

მაშინ შენ "მერი" იქნებოდი და არა ღმერთი.

შენ რომ სინაზე გქონებოდა, ყვავილი თმებში,

ამორძალივით არ იფრენდი დიდ, გოროზ მთებში.

შენ რომ სიმტკიცე არ გქონოდა სულში და ფეხში,

სხვა ქალებივით ქმარს ეტყოდი "დაგეცეს მეხი !"

თავისუფალი ღრმად რომ სუნთქავ თმას იკრავ წნელით,

ამიტომაც ხარ ერთადერთი ვით "თეთრი ცხენი"

ყველაფერი ღლის ადამიანს, ოცნება, ფიქრი,

ყოველდღიური ცხოვრება და ბებერი მითი.

ყველა მოკვდება, ყველა წავა, ჩაქრება მზეც კი,

მხოლოდ შენ ერთი, შენ დარჩები და მე შენს ფერხთით.

მიქაელიანი