ერთმა ანთროპოლოგმა აფრიკული ტომის ბავშვებს ერთი თამაში შესთავაზა:ერთი ხის მახლობლად დადგა კალათი გემრიელი ხილით და მიმართა ბავშვებს:“ვინც პირველი მოასწრებს იმ ხესთან მისვლას, ეს გემრიელი ხილიც მას დარჩება".როცა მან მისცა ბავშვებს ნიშანი გაქცეულიყვნენ, მათ მჭიდროდ ჩაკიდეს ერთმანეთს ხელი და ასე გადაბმულები, ყველა ერთად მივიდა ნანატრ ხესთან.

გაოცებულმა ანთროპოლოგმა ჰკითხა ბავშვებს, რატომ მოიქცნენ ასე.განა რომელიმე მათგანს ხომ შეეძლო სხვაზე ადრე მისულიყო და მარტო დაუფლებოდა მთელ ხილს?იცი რა უპასუხეს ბავშვებმა?“აბანატო".მათ ენაზე ეს ნიშნავს:“მე ვარსებობ იმიტომ, რომ ჩვენ ვარსებობთ".

შემშურდა ამ პატარების სულგრძელობის და სოლიდარობის კეთილი შურით.განა ღმერთიც ამას არ გვიქადაგებს?მაგრამ ყოველთვის როდი ვასრულებთ.