...ბრძენს ჰკითხეს:

–ამბობენ რომ შენ ყველაფერი იცი და გვითხარი მაშინ–რა არის წყენა?

–ბრძენმა ტუჩებთან თავისი ფაიფურის ფინჯანი მიიტანა. იგი არ

ჩქარობდა დაელია

მასში ჩასხმული საკე (ბრინჯის არაყი) და უპასუხა:

–აი ფინჯანის ფსკერზე რამდენიმე წვეთი საკე დარჩა.

–მაქვს მე ამისაგან რაიმე წყენა?

–თუ მე მეტის დალევა აღარ მინდა, ჩემთვის სულერთია.

–თუ მე არ მეყო და კიდევ მინდა, მე ისევ დავისხავ მას იმავე

ფინჯანში. დარჩენილი წვეთები შეერევა მას და მე დავლევ.

– ასეა ადამიანის წყენაც ის თვითონ წყვეტს. დაუსრულებლად იტანჯოს

თავისი წყენით თუ გააკეთოს ისე რომ ის გალღვეს სარგებლობასა და

სიკეთეში.