მიწიდან 10 მეტრის სიმაღლეზე ის შესვენებას აკეთებს. ხელოვური კლდის ამოზნექილ ადგილბში ფეხით ეჭიდება... ცოტაც და, ერიკ ვეიენმეირი "მწვერვალის დაპყრობას" დასულებს. როგორი იქნება შემდეგი სვლა? მის შუბლზე მიმაგრებული პატარა კამერა ყურადღებით ათვალიერებს კედელს. უეცრად ერიკი ხელს იღებს, მისი თითები მყარად ეჭიდებიან ამოზნექილ ადილებს . როგორ? ერიკი კარგად არჩევს გამოსახულებებს გენიალური გამოგონების დახმარებით. რასაც კამერა იღებს, გადაეცმა კომპიუტერს, რომელიც გარდაქმნის გამოსახლებას (პიქსელებს) ელექტრონის მუხტებათ. ბოლო სადენით ელექტრონის მუხტები აღწევენ ელექტროდების ქსელამდე, რომელიც ერიკს ენით უჭირავს.

სწორედ ის აღიქვამს გამოსახულებებს.

როდის გაუჩნდა ეს მეცნირს ეს საოცარი იდე?

1970-იანი წლების დასაწყისში, მამამისს, რომელიც შეტაკების მსხვერპლი

გახდა, ტვინის ნაწილი დაუზიანდა, სამ წელიწადში აღუდგინეს მეტყველება და მოძრაობა, რომლებიც მან ტრამვის შედეგად აბსოლუტურად დაკარგა. ბაჩ-ი-რიტასათვს ეს იმას ნიშნავდა, რომ მამამისის ტვინმა ისევ აღიდგინა არსებულ ათობით მილიარდ ნეიტრონს შორის კავშირები. განადგურებული ნეიტრონები შეიცვალნენ ახლებით, რომლებიც ხანდახან საოცარ გზებს ირჩევდნენ. ამ თვისებას მერე პლასტიკურობა დაარქვეს. ნეირობიოლოგმა თავის თავს უთხრა: "კარგი, "კლასიკური" გზა - გამოსახულება თვალით გადაიცემა. ბადურა მას იღებს და გარდაქმნის ელექტროიმპულსებად, რომლებიც ტვინს ოპტიკური ნერვის გავლით ეგზავნება. ტვინი მათ "განმარტავს" და გვაძლევს ამ გამოსახულების დანახვის შეაძლებლობას ".