1992 წლის აპრილი, კრის მაკკლენი ახალგაზრდა მდიდარი ამერიკელი
ოჯახიდან, რომელმაც ფეხით მიაღწია ალიასკამდე.ოთხი თვის განმავლობაში ის დადიოდა ფეხით, რომელმაც იპოვა მონადირეთა ჯგუფი, რომლის ერთერთმა წევრმა ჯონ კრაკაუერმა გამოიკვლია კრისის ისტორია.

როდესაც კრის მაკკლერმა დაამთავრა ატლანტაში, ემორის უნივერსიტეტი მან თავის მშობლებს გაუგზავნა წერილი, რომელიც მოიცავდა მის საბანკო ანგარიშებს და წერილის ბოლოს ეწერა “ყველას მოგესალმებით!ვინც კი გამიხსენებს".

მშობლებს ვერ წარმოედგინათ მისი ასეთი საქციელი მიზეზი.

ის წავიდა დასავლეთ, რომელმაც დაიწყო მისი ახალი ცხოვრება და სახელიც კი შეიცვალა.მან დატოვა თავისი მანქანა და დაწვა ფული ამის მიზეზი კი ჩანიშნული აქვს მის დღიურში :“მე არ მჭირდება კუთვნილება, მე მხოლოდ ბუნება გადამარჩენს"

მან ორი თვის მანძილზე მოიარა ამერიკისა და მექსიკის სხვადასხვა მხარეები.მას უნდოდა თავისუფლება, რომლის მეშვეობითაც გააკეთებდა იმას რისი გაკეთებაც მას სურს.მისთვის მისი ცხოვრება იყო ძალიან მდიდარი. “ღმერთს მადლობა იმისთვის, რომ დამტოვა მარტო"მის დღიურში ვკითხულობთ.

კრის კარგი წარმოშობის ისტორია აქვს, მისი მამა ცნობილი ბიზნესმენი, მაგრამ ამისდა მიუხედავათის მამას ვერ ეწყობოდა.მშობლები მაინც განიცდიდნენ შვილის ასეთ გაუჩინარებას მათ პოლიციასაც კი მიმართეს მაგრამ მათთათვისაც უცნობია კრისის ადგილმდებარეობა.ერთ მშვენიერ დღეს კრისი დაუკავშირდა დედას, თვალცრემლიანმა დედამ უთხრა :მე არ შემიძლია უშენება, მჭირდები მაგრამ არ ვიცი სად გიპოვო და შევძლო შენი დახმარება"

კრისი 1992 წლის აპრილში ჩავიდა ალიასკაში სადაც მაისის რამოდენიმე დღე დაჰყო ალიასკის ტყეში სადაც იპოვა ძველი ავტობუსი, რომელსაც მონადირეები იყენებდნენ ბანაკად.იქ იყო მხოლოდ საწოლი და ღუმელი, მან გადაწყვიტა დარჩენილიყო იქ.“პირადი თავისუფლება, ჩემი სახლი გზაა"

მაგრამ მალევე შეიცვალა მისი ოცნებები.ისიყო მშიერი და ჰქონდა მხოლოდ ცოტაოდენი საკვები.მან თავის გადარჩენის მიზნით დაიწყო საკვების მოძიება.კლავდა იხვს, გარეულ ღორს, ჭამდა გარეულ სოკოსა და კართოფილს, ის მალევე დაიკლო წონაში.

1992 წლის ივლისი “ექსტრემალური უვარგისი.არ შემიძლია ადგომა.ვშიმშილობ.სახიფათოა".მან ველური კარტოფილის მიღებისაი მოიწამლა და აღარ შეეძლო გასულიყო ავტობუსიდან და საკვეი მოეპოვებინა.“ხაფანგი მომიწყო ველურმა ბუნებამ"წერს 5 აგვისტოს.

ის სულ უფროდაუფრო სუსტდებოდა, თავის საწოლამდე მხოლოდ მუხლების ცოცვა ცოცვით მიდიოდა, მალევე დაკარგა ცნობიერება და 18 აგვისტოს გარდაიცვალა.ბოლო მისი სურათი რომელმაც მან თვითონვე გადაიღო იყო მისი ფოტო, რომელშიც მომღიმარე ესალმებოდა თავის მშობლებსა და ნაცნობებს.მისი დღიურის ბოლოს წერია “მშვიდობა!"

(კრის მაკკანდლეს დღიურიდან)