ზოგჯერ სევდიანი, ზოგჯერ ცრემლიანი, ზოგიც სიცოცხლითა და ბედნიერებით სავსე-ეს ყველაფერი თვალებია.
თვალები ხომ ყველაზე მგრძნობიარეა.ცრემლის სახით ის განცდილ ტკივილს გადმოსცემს.თვალებია, რომლებიც არასდროს ტყუის.ეს მაგიური სხეული ზოგიერთ შემთხვევაში ენაზე ბევრს ლაპარაკობს, სადაც სიტყვები უძლურია იქ თვალებს გაცილებით მეტის თქმა ძალუძს.

ხელოვანი ადამიანები მას ყველაზე ღირებულ განძად აღიქვამს.ამის დადასტურებად შეიძლება ჩაითვალოს შემდეგი ფაქტი:"მოდილიანმა ჟანას თვალების დახატვა ვერ შეძლო, სანამ ბოლომდე არ შეიცნო ის".

და ბოლოს თვალები ადამიანის სულის სარკეა, რომელშიც გაცილებით თვალნათლივ აისახება მისი ცხოვრება, თვალები იმდენად ღრმა და მრავლისმეტყველია, რომ ხშირად ადამიანს მისი ამოცნობა სიცოცხლის ბოლომდედაც უჭირთ.