პოეზია დე... 2012, 14 დეკემბერი, 20:25 ისე მენატრები დე, დილით მეზარება ავდგე, როცა მივიჩქარი სასწავლებლად, მსურს, რომ წუწუნებდე: რატომ მათქმევინებ ამდენს... თმები აიწიე, თბილად ჩაიცვი როგორც გეუბნები ასე... ისე მენატრები დე, მინდა ის ამბები მოგიყვე... როდის მარტოობა მომერევა, შენთან ფეხაკრეფით მოვიდე. მთელი დღეებია უსასრულოდ, მხოლოდ დუმილი და ფიქრებია. ან ვინ მეკითხება, რასაც შენ მკითხავდი, შენსავით კარგები ხომ ვერ იქნებიან... ისე მენატრები დე, სუნთქვაც მიძნელდება, არ მინდა, იქნებ უსასრულოდ დავიბნე, მაგრამ შენ გამაჩენ თავიდან. მალე გამიღიმე დე, მინდა ის ამბები მოგიყვე, როცა შეცდომებზე ვიდარდებ შენთან საწუწუნოდ მოვიდე... მთელი დღეებია უსასრულოდ მხოლოდ დუმილი და ფიქრებია რასაც შენ გამიგებ, იმას ვინ გამიგებს, შენსავით კარგები ხომ ვერ იქნებიან... 23.10.11 239 10-ს მოსწონს 1-ს არა
|