1) ზოგჯერ მე ვოცნებობ, რომ ვიყო ისევ პატარა გოგონა, იმიტომ, რომ ნატკენი მუხლები მიშუშდებოდა
უფრო სწრაფად, ვიდრე ნატკენი გული.

2)და რომ მენატრები, მიყვარს ეს შეგრძნება, მიყვარს დახრჩობამდე, შეშლაა ნამდვილი, როდესაც სუნთქვაც კი საშინლად მბეზრდება, და ტვინშიც ფესვს იდგამს სიგიჟის ადგილი
3)და როცა სიტყვები, ვერაფერს ამბობენ... თვალით და ხელებით ჰყვებიან გრძნობებზე
4)რატო გაგაქრო დრომ...მე ხომ უბრალოდ მწამდი!
5)ვითვლი და ვითვლი, მერე ვიწერ უბის წიგნაკში, ახლა დრო არის ერთადერთი რაც მაბადია, ვდგავარ - არაფრით (სიყვარულით), მე შენს წინაშე, ენაბორძიკით გეუბნები წლები გადიან
6)დღეს უკვე სხვა დღეა! ჩვენ უკვე დავშორდით. არ ვამბობთ იმ სიტყვებს ადრე რომ ვამბობდით, არ ვისმენთ იმ ფრაზებს ადრე რომ ვისმენდით, დღეს აღარ გპატიობ გუშინ რომ ვითმენდი.
7)სიყვარულს სიტყვები არ სჭირდება
8)-რატომ მიყვარხარ?
–იმიტომ რომ...მიყვარხარ უბრალოდ აი ასე
9)–მიყვარხარ!
–ისე როგორც დიდებს უყვართ?
–არა მე მართლა მიყვარხარ!
10)ეხლა მივხვდი... მივხვდი, რომ შენს გარდა არავინ დამიდგება და მეტყვის, რომ ვუყვარვარ, ვეყვარები მუდამ... ახლა მივხვდი.. მე კი, დაუფიქრებლად გავშალე ხელები და გაგიშვი...