ჩემო კარგო, რაც მე შენთვის, ცრემლი უქმად დამიღვრია,

თითო ცრემლის ფასის დარი აბა მე რა წამიღია

საჩუქრად კი გავიმეტებ, ვისთვის ცრემლიც შენ გიღვრია___

ამ ცრემლებით ამოკინძულ ბრილიანტის კრიალოსანს,

მიუტანე რომ დაცინვა დაითვალოს ფრიადოსნად__

შენგან ჩემი, ჩემგან მისი, მან შენი და კიდევ სხვისი...

იქნებ ერთ დღეს სიყვარულმა სწორად ისე დაგვაწყვილოს

– _____ შენი ოქრო შენთან იყოს.

ნეტარებით ბედნიერი აღარ მიყურებდი რისხვით.

და მეც აღარ მშურდეს მისი....

არცა სხვისი...

და ამქვეყნად არავისი...

ი.ნადაშვილი