თავი შემეზიზღა, თოკი ჩამოვკიდე, ყოველ დილით მზე რომ მაღვიძებს.

თავში ჭიანჭველას, აკროპოლისი აქვს, მათი მოძრაობა მაგიჟებს.

ჩემი არაფერი მე არ გამაჩნია, ჩემი უჩემობა მაკვირვებს.

ცივი წყალიც კი ვსვი, ფიქრიც მასზე ვცადე, დიდი არაფერი დამიტევს.

ასე ვზივარ ჩემთვის, ასაწევად ვერ ვთმობ, ფიქრი უძრავია ღამემდე.

ხარი მე არ მერჩის, მთვრალი არვუყვარვარ ჩერჩილს, მხოლოდ უძრაობა გავბედე.

ძალიან კრიტიკულად ნუ მუდგებით, უბრალოდ გართობაა,

დამინდეთ. :)