- გამარჯობა !
- გამარჯობა?!
- მე დათო, თქვენ?
-???
- პირდაპირობა ყველაზე კარგი თვისებაა, არ მეთანხმებით?
- ეკა.
- ლამაზი სახელია!
- ყველას ასე ეუბნებით?
- ვისაც ლამაზი სახელი აქვს კი
- ღიმილი გიხდებათ
- თქვენ ისე რა!
- მე ვთქვი ხომ, რომ პირდაპირობა ყველაზე კარგი თვისებაა?
- დიახ
- ვიჩქარე, როგორც ჩანს, ზოგჯერ დაფიქრებაც საჭირო ყოფილა.
- ნამდვილად.
- ცოლად გამომყვებით?
- თქვენ ხომ არ მიცნობთ?!
- მერე რა? მთელი ცხოვრება წინ გვექნება მაგისთვის.
- და იქნებ უკეთ რომ გამიცნობთ, მერე აღარ მოგინდეთ, რომ თქვენი ცოლი ვიყო.
- შეუძლებელია!
- რატომ?
- ყოველთვის ასე ხდება, მაგრამ ჯერ ისევ ცოლ-ქმარი არიან. თავიდან არასოდეს
იცნობენ ერთმანეთს ბოლომდე. ქორწინება ადამიანს ცვლის. ასე კი, ბევრად
საინტერესო იქნება.
- კი მაგრამ, იქნებ გათხოვილი ვარ? თქვენ ესეც კი არ იცით.
- გათხოვილი ხართ?
- არა!
- უკვე ვიცი
- კიდევ ბევრი რამ არის საჭირო, რომ გაიგოთ.
- მაინც რა?
- მაგალითად, ჩემი ოჯახი.
- მე თქვენ მომყავხართ ცოლად და არა თქვენი ოჯახი.
- და სიყვარული?
- მე თქვენ მიყვარხართ!
- გიყვარვარ?!
- მიყვარხარ!!!
- ერთ დღეში შეგიყვარდით? უფრო სწორედ, სულ რაღაც ათ წუთში.
- არა! მე თქვენ მთელი ცხოვრებაა მიყვარხართ, უბრალოდ ახლა გიპოვეთ.
- საინტერესოა დიდხანს მეძებდით?
- მთელი ცხოვრება, იმედიც კი გადამეწურა უკვე.
- მე რომ არ მიყვარხართ?
- შეუძლებელია!
- რატომ?
- როცა ასეთი გრძნობაა, არ შეიძლება ცალმხრივი იყოს.უბრალოდ, მე მალე მივხვდი მაგას, თქვენ დრო გჭირდებათ.
- შეიძლება
- კარგით, დროებით!
- მიდიხართ?!
- დიახ!
- მერე არ გეშინიათ?
- არა, ჩვენ კვლავ შევხვდებით.
- რა იცით?
- ეს ჩვენი ბედისწერაა!
- ბედისწერის ასე გწამთ?
- რა თქმა უნდა, თქვენ არა?
- არ ვიცი...
- ხვალ ორ საათზე გნახავთ.
- სად?
- როგორ თუ სად?! ეკლესიაში, ჯვარს ვიწერთ.
- რა იცით, რომ მოვალ?
- ვიცი.