თეთრად გადაპენტილ ატმისფერ ტოტებს,
ზამთრის მოლოდინში ცრემლით გავიხსენებ,
სულს სიყვარულით კენტად დაობლებულს,
გულში სამუდამოდ შენთვის ჩავისვენებ...

ზაფხულს უშენობით, ლანდად დავიყენებ,
მწვანედ აყვავებულ ფოთლებს გავიხსენებ,
შენი სიყვარულით ყველას დავივიწყებ,
შენ კი არასოდეს მე არ დაგივიწყებ...

დრო რომ ჩაიქროლებს, წუთებს მოვიგონებ,
შენთან გატარებულ წამებს გავიხსენებ,
შემოდგომის წვიმას სულთან შევიერთებ
და მოგონებებს თვალწინ დავიყენებ...

შენ ჩემი სულის ნახევრად გაქცევ
და სამუდამოდ ჩემს ლანდად დაგტოვებ,
თუნდაც შენთვის სიკვდილი დამჭირდეს,
უკან არ დავიხევ, არ მიგატოვებ...