საქართველო
საბჭოთა რეპრესიები და ქართველი ქალების ტრაგედია
3 მარტი, 14:22
საბჭოთა რეპრესიების პერიოდში საქართველოში მრავალი ქალი გახდა რეპრესიების მსხვერპლი. ქვემოთ მოცემულია რამდენიმე ცნობილი შემთხვევა:
-
ვერა ვარაზაშვილი: ბორჯომში დაბადებული 19 წლის ვერა იყო ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდა ქალი მსხვერპლი. 1937 წლის 11 აგვისტოს მას ბრალად დასდეს ქართული ნაციონალ-სოციალისტურ-ფაშისტური ორგანიზაციის აქტიური წევრობა და მიუსაჯეს დახვრეტა, რომელიც 14 აგვისტოს აღსრულდა.
-
ნინო ჭიჭინაძე: მისი ოჯახის წევრები იხსენებენ, როგორ გადაიყვანეს იგი ვაგონებში, სადაც მხოლოდ მარილიან თევზს აძლევდნენ და წყალს არ აწვდიდნენ. ამ პირობებში გადარჩენა ურთულესი იყო.
-
შურა გოგუაძე: 1937 წელს დახვრეტილი რაფიელ გოგუაძის ერთადერთი გადარჩენილი შვილი, შურა, იყო ძლიერი და მებრძოლი ქალი, რომელმაც ცხოვრების 26 წელი ეტლში გაატარა ხერხემლის დაზიანების შემდეგ. მან გაზარდა შვილიშვილები და ცხოვრების ბოლომდე სძულდა კომუნისტები.
-
მარო მაყაშვილი: საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დამოუკიდებლობისთვის მებრძოლი, რომელიც 1921 წელს საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციის დროს დაიღუპა. მისი სახელი გახდა საქართველოს ეროვნულ გმირად.
-
ელენე დარიანი: პოეტი და მწერალი, რომელიც 1937 წელს დააპატიმრეს და გადაასახლეს. მისი ქმარი, პოეტი ტიციან ტაბიძე, ასევე რეპრესიების მსხვერპლი გახდა.
-
მარიამ ცაბაძე: გიორგი ყანჩაველის მეუღლე, რომელიც 1924 წელს აგვისტოს აჯანყებაში მონაწილეობის ბრალდებით დააპატიმრეს. გიორგი ყანჩაველი 1937 წელს დახვრიტეს, ხოლო მარიამი გადაასახლეს.
-
ეკატერინე ხუციშვილი: ზაქარია ყანჩაველის მეუღლე, რომელიც ასევე რეპრესიების მსხვერპლი გახდა
-
ეს მაგალითები მხოლოდ მცირე ნაწილია იმ მრავალი ქალისა, რომლებიც საბჭოთა რეპრესიების მსხვერპლნი გახდნენ საქართველოში. მათი ისტორიების შესწავლა და გახსენება მნიშვნელოვანია, რათა მომავალმა თაობებმა იცოდნენ და გაიაზრონ ეს ტრაგიკული პერიოდი.
რაც არ უნდა იყოს,მოიძიოს ინფორმაცია ამ გამოთაყვანებულმა ახალგაზრდობამ,1918-21 წლების მთავრობაში,კერძოდ თავდაცვის ძალებს რატომ არ ხელმძღვანელობდა გიორგი მაზნიაშვილი და რატომ ყავდათ ათვალწუნებული. როცა ომი დაიწყო,მერე მიაკითხეს კაცს და დაიყენეს გვერდზე. მარტო მაზნიაშვილის ამბავით დასტურდება,რომ საბჭოთა ოკუპაცია საჭირო ამბავი იყო და ისიც რო მთლად უდანაშაულო ხალხი არ ბრძანდებოდოდა იმ მთავრბაში.
ისიც ფაქტია,რომ ექვთიმეს სწორედ სტალინ ბერია დაეხმარა განძის დაბრუნებაში,ხოდა თუ გვძარცვავდნენ და კვკლავდა საბჭოეთი,რატომ დააბრუნებინეს განძი,რა ერთი მოხუცის მოკვლა გაუჭირდათ? ან რანაირად იყო,რეპრესირებული ქვეყანა უფრო იზრდებოდა რაოდენობრივად და თავისუფალი ქვეყანა ყოვლეწლიურ კლებაშია. აი,რა არ იციან ამ ე.წ. ახალგაზრდებმა და ნიჭიერმა დებილებმა.
ისე ისიც უნდა ითქვას,სოლომონის მოსწავლე,ქვითინის მამა ბარათაშვილი ერეკლეს ამუნათებდა,რუსეთთან რატომ დაგვაკავშირეო.წარმოგიდგენიათ,იმ კაცს სწამებდნენ(ახლაც აკეთებს ზოგი) ლაჩრობას,ვინც 60 წელი ხმალი იქნია და როგორც შეეძლო იბრძოდა ქართლ-კახეთისთვის.სხვათაშორის,ქართლელები არ აღიარებდნენ თეიმურაზის პრეტენზიას ქართლის ტახტზე,არც მისი ვაჟი ერეკლეს ქონდა კარგად საქმე ამ მხრივ. ხოდა მარტო კახეთით რას გააწყობდა ერეკლე,თუმცა იბრძოლა და იმარჯვებდა კიდეც. ამბობენ,ეკატერინეს დროს,რუსეთის იმპერია ძალიან ძლიერი იყო და თუ რამე იყო,თავისუფლად შეეძლო ქართლ-კახეთის დაკავება,მარა არ აკეთებდა ამას. აქ ორი მიზეზი იყო,ან გეორგიევსკი არ მოიცავდა ამას ან ერეკლეს რიდი და შიში ქონდათ.