1946 წელს უცნობი 19 წლის ნორმა ჯინ დოჰერტი (მომავალი მერლინ მონრო) ჰოლივუდის დასაპყრობად ჩავიდა. ისევე როგორც ნებისმიერ სხვა დამწყებ მსახიობს, მასაც თავის სარჩენად აუცილებლად სჭირდებოდა ფული. გოგონას იღბალმა გაუღიმა, ის თავის სტუდიაში ცნობილმა პინ-აპ არტისტმა ერლ მორანმა მიიწვია. მას სჭირდებოდა მოდელი მომავალი პლაკატებისთვის და გოგონა სიამოვნებით დათანხმდა მასთან მუშაობას.

ის ხომ იმ დროისთვის დამწყები მსახიობი იყო, მაშინ როცა მორანი უკვე რეკომენდირებული, მშვენიერი ქალების წამყვანი ილუსტრატორი გახლდათ: მისი ნამუშევრები ჟურნალებში და კალენდრებში ქვეყნდებოდა ისეთი მხატვრების ილუსტრაციებთან ერთად, როგორებიც არიან ალბერტო ვარგასი და ჯორჯ პეტი.

ფოტოზე:ერლ მორანი მერილინ მონროს პინ-აპ პოსტერს ხატავს.

როგორ ხატავდნენ Pin up ადრე: მოდელს ფოტოს გადაუღებდნენ, შემდეგ ფოტოდან, კონტურებს ნახშირით ხატავდნენ და აფერადებდნენ პასტელითა და ზეთის საღებავებით. ინტერიერს დამატებით დეტალებით აფორმებდნენ.. ტანსაცმლის დეტალები მხატვრის ფანტაზიაზე იყო დამოკიდებული. ზოგჯერ ისინი პირდაპირ მოდელიდან იხატავდნენ, მაგრამ პროცესი გაცილებით მეტხანს გრძელდებოდა და მოდელი და მხატვარი უფრო სწრაფად იღლებოდნენ.

მერილინ მონრო, როგორც პინ-აპ პლაკატების მოდელი 1946-1950 წლებში.

გოგონა, რომელმაც კარიერის დასაწყისში მოაწერა ხელი, როგორც მონა მონრო, დაუმეგობრდა მხატვარს. და მომდევნო ოთხი წლის განმავლობაში იგი პერიოდულად პოზირებდა მისთვის. ერლ მორანმა თავის საყვარელ მოდელზე თქვა: ”მან ყველაფერი ბუნებრივად გააკეთა. ის ყოველთვის აკეთებდა იმას, რასაც მე ვთხოვდი. და ის იყო ყველაზე მგრძნობიარე გოგონა. ყველა დანარჩენზე უკეთესი. ემოციურ დონეზე, მან ყველაფერი სწორად გააკეთა. მისი მოძრაობები, ხელები, სხეული, ყველაფერი იდეალურად იყო." მერილინმა, თავის მხრივ, ხუმრობით თქვა, რომ ერლმა ფეხები ბევრად უფრო ლამაზი დაუხატა, ვიდრე სინამდვილეში იყო.

მორანის ნამუშევარი მერილინ მონროსთან ერთად გამოიყენა კალენდრების მსხვილმა მწამროებელმა Brown & Bigelow-მა.

ორმოცი წლის შემდეგ, 1987 წლის იანვარში, ჟურნალმა Playboy-მა გამოაქვეყნა 1946 წელს მორანის მიერ გადაღებული მერილინ მონროს რამდენიმე შიშველი ფოტო.