2009 წელს ექიმი ჯონ ედვარდ ჯონსი, მისი ორსული ცოლი და მცირეწლოვანი ქალიშვილი მადლიერების დღეს ეწვივნენ მშობლებს იუტაში.

როგორც მღვიმეების მგზნებარე მოყვარული, ჯონი, მისი ძმა და ცხრა სხვა მეგობარი გაემგზავრნენ ნუტი -პუტის გამოქვაბულში. წარმოდგენაც არ ჰქონდა, რომ 24 საათში მღვიმე მისი საფლავი გახდებოდა.

Natti Patti ითვლებოდა შესანიშნავ ადგილად დამწყები მკვლევრებისთვის, სხვადასხვა სექციები მონიშნულია მათი სირთულის დონის მიხედვით. მიუხედავად მისი პოპულარობისა, ბევრ მღვიმეში მოყვარულები სივიწროვის და მიხვეულ-მოხვეულ გადასასვლელების გამო ხშირად იჭედებოდნენ. 1999 წლიდან 2004 წლამდე გამოქვაბულში ექვსი ადამიანი ჩარჩა, თუმცა ყევლა გადაარჩინეს. მზარდი ინციდენტების გამო, Natty Patty 2006 წელს სამი წლით დაიკეტა.

ძმებმა გადაწყვიტეს გამოქვაბულის სიღრმეების შესწავლა, რათა ეპოვათ ადგილი, რომელიც ცნობილია როგორც "სათავის არხი", უკიდურესად ვიწრო გასასვლელით. მალე ჯონმა იპოვა ადგილი, რომელიც, მისი აზრით, იყო "სათავის არხის" შესასვლელი. მან დაიწყო შეძრომა თითქმის თავით ქვემოთ და მიხვდა, რომ შეცდომა დაუშვა. მას ეჩვენებოდა, რომ წინ გასასვლელი ფართოვდებოდა. ჯონმა ამოისუნთქა მკერდის მოცულობის შესამცირებლად და ნაპრალში შეძვრა. წინ გაფართოება არ აღმოჩნდა. მამაკაცი კიდევ უფრო ღრმად ჩაცურდა, სადაც თავდაყირა აღმოჩნდა 45 სმ სიგანისა და 25 სმ სიმაღლის სივრცეში.

როდესაც ჯოშუამ თავის ძმამდე მიაღწია, აღმოაჩინა, რომ მხოლოდ მისი ფეხები იყო ამოშვერილი ვიწრო ნაპრალიდან. მას შემდეგ რაც უშედეგოდ ცდილობდა დახმარებას, ჯოშუა სასწრაფოდ გაიქცა მაშველების მოსაძებნად.

პირველი, ვინც შემთხვევის ადგილზე მივიდა, თითქმის სამი საათის შემდეგ სპელეოლოგი სუზი იყო. გოგონა ჯონს დაჰპირდა, რომ სწრაფად ამოიყვანდა ხაფანგიდან, მაგრამ მალევე მიხვდა, რომ ეს შეუძლებელი იყო.

მომდევნო რამდენიმე საათის განმავლობაში, სამაშველო ოპერაციის ყველა მონაწილე, მათ შორის სასწრაფო დახმარების სამსახურები, აქტიურად განიხილავდნენ, როგორ გაეთავისუფლებინათ ჯონი მიწისქვეშა პატიმრობიდან.

ცდილობდნენ ზედაპირის შეზეთვას და ხვრელების გაბურღვას, მაგრამ კლდის სიხისტისა და უხერხული პოზიციის გამო მუშაობა ნელა და მტკივნეულად მიმდინარეობდა.

საბოლოოდ, გუნდმა გაარკვია, თუ როგორ უნდა გამოეყვანათ ტყვე თოკებისა და ბორბლების რთული სისტემის გამოყენებით. თუმცა მის დამონტაჟებას რამდენიმე საათი დასჭირდა, რადგან გამოქვაბულის სივიწროვის გამო ჯონთან ჩასვლა მხოლოდ ერთ ადამიანს შეეძლო. ამ დროისთვის მამაკაცის მდგომარეობა გაუარესდა, მას უჭირდა სუნთქვა, მას გული ორჯერ უფრო სწრაფად უცემდა, რადგან ეწინააღმდეგებოდა მიზიდულობის ძალას და აიძულებდალიერებდა სისხლის უწყვეტ დინებას ტვინისკენ. მას მიაწოდეს რადიოგადამცემი, რითაც შეძლო თავის მეუღლე ემილისთან საუბარი.

გუნდმა დაიწყო ჯონის ფრთხილად აწევა, მან მაშველის ნახვაც კი შეძლო, რომელმაც ჰკითხა: "როგორ ხარ?" მან უპასუხა: „საშინელებაა. თავდაყირა ვარ. "ფეხები მკლავს".

როდესაც ის თითქმის ზედაპირზე იყო, ჯგუფმა გადაწყვიტა მცირე შესვენება. და ამ დროს მოხდა კატასტროფა . კლდეზე დამაგრებული ერთ-ერთი შკივი გატყდა და ჯონი კიდევ უფრო ღრმად ჩავარდა ნაპრალში.

მაშველმა ჯონის ფეხებზე ახალი თოკის მიბმა სცადა, მაგრამ თავადაც კინაღამ გაიჭედა. 27 საათის ტყვეობაში ყოფნის შემდეგ ჯონი ძახილზე აღარ რეაგირებდა, მალე ექიმი ჩავიდა და დაზარალებულის გარდაცვალება დაადასტურა.

ჯონის გარდაცვალების მიზეზი იყო გულის გაჩერება და ასფიქსია. იყო დისკუსია გვამის ამოღების შესახებ. საბოლოოდ გადაწყდა, რომ რისკი არ გამართლებდა და გარდაცვლილი სამუდამოდ დარჩებოდა მღვიმეში გაჭედილი. ტრაგედიის შემდეგ Natty Patty დაიხურა და ჯონ ჯონსის საპატივსაცემოდ მემორიალური დაფა დაიდგა. რამდენიმე თვის შემდეგ ემილის შეეძინა ვაჟი, რომელსაც მამის სახელი დაარქვა.

2016 წელს ამ ტრაგიკულ მოვლენებზე დაფუძნებული ფილმი "უკანასკნელი დაღმართი" გამოვიდა.