მეცნიერები აღნიშნავენ, რომ აღმოსავლეთში, ერაყისა და ირანის ტერიტორიების ქვეშ, პანგეას დროინდელი ფრაგმენტული ოკეანის ფირფიტა თანდათან ითრევს დედამიწის ზედა ფენებს. ეს პროცესი ძალიან ნელია, მაგრამ ამის გამო ევრაზიის ლანდშაფტი ნელ-ნელა ახალ კონტურებს იძენს.

კასკადის მთებში უზარმაზარი მაგმის რეზერვუარები იმალება ვულკანების ქვეშ, რომლებიც მრავალი წლის განმავლობაში ითვლებოდა მიძინებულად. მკვლევარები თვლიან, რომ ასეთმა აღმოჩენებმა შეიძლება შეცვალოსს ჩვენი შეხედულება რეგიონში სეისმური აქტივობის შესახებ.

ჩვენი პლანეტის მობილურობის შესახებ დამატებითი სიგნალები მოდის საბერძნეთის კუნძულ სანტორინიდან, სადაც მიწისძვრების რყევა გრძელებდა მიმდებარე ტერიტორიაზე. ეს მიუთითებს იმაზე, რომ მიწისქვეშა პროცესები ზოგჯერ ზედაპირზე ამოდის შესამჩნევი რყევების სახით.

ანტარქტიდის ყინულის სქელი ფენის ქვეშ არის არხების უზარმაზარი სისტემა, რომლითაც წყალი ცირკულირებს. სითხის არსებობა იწვევს ყინულის ფირფიტების უფრო სწრაფად სრიალს. მეცნიერებმა, რომლებმაც მოახერხეს მყინვარების დნობისა და ყინულის მასის მოძრაობის შესახებ მონაცემების გაერთიანება, დაადგინეს, სად შეიძლება იყოს ზუსტად ეს სუბყინულოვანი წყლის ნაკადი და როგორ მოქმედებს იგი დნობის სიჩქარეზე.

ითვლება, რომ ასეთი გამოთვლების შედეგები ხელს შეუწყობს ანტარქტიდის დაუცველი ტერიტორიების იდენტიფიცირებას და უკეთ გააზრებას იმის შესახებ, თუ როგორ მოქმედებს ყინულის ქვეშ მდებარე წყალი ყინულის ფირფიტების მოძრაობაზე.