“ერთ დღეს ზალიკო კაკაბაძემ დამირეკა შეწუხებული ხმით: გოგა, ვიღუპები, უნდა მიშველო, ანსამბლ “მზიურზე" ხვალიდან გადაღებას ვიწყებ, ბათუმის ბილეთები აღებული მაქვს, გემი გველოდება, მთავარი გმირი კი ვეღარ მოდის, შენ უნდა წამოხვიდეო. ბატონო ზალიკო, შინ რომ კიდევ წასვლა და გადაღება ვახსენო, ოჯახი დამენგრევა -მეთქი... მოკლედ, გადაღებაც არ ჩაიშალა და ჩემი მეუღლეც წავიყვანე.

ასე აღმოვჩნდი “მზიურში" ამდენ ნიჭიერ ბავშვთან ერთად..

არაჩვეულებრივი, უნიჭიერესი ბავშვები იყვნენ. გააგიჟეს გემის ეკიპაჟი და მგზავრები, ააცრემლეს, აღაფრთოვანეს. ჯერ კიდევ მაშინ უკვე პროფესიონალები იყვნენ — აკი, გამოჩნდა კიდეც მერე და მერე".