ზოგადად ყველა ორშაბათი მძიმეა, მაგრამ ახალი წლის პირველი ორშაბათი განსაკუთრებულად აუტანელია.

ისევ ზამთარია

ისევ რვა საათზე უნდა ადგე

ისევ უნდა მოემზადო გარეთ გასასვლელად(ფიზიკურ/ფსიქოლოგიურად)

ისევ უნდა დაელოდო როდის გათბება მანქანის სავარძელი და ორთქლი გაქრება სარკეებიდან

ისევ მოთმინებით ელოდო შუქნიშანზე მწვანეს

ისევ 10 საათზე სამსახურში უნდა იყო

ისევ 8 საათი აურაცხელი კითხვების, მოკლე პასუხების, კლავიატურაზე თითების კაკუნის, ახალ-ჩამოსხმული ყავის სუნი

ისევ ლოდინი შენი ვალდებულების დროის ამოწურვის (6 საათის დადგომის სიხარული)

და ამ დროს პარალელურ განზომილებაში :

ხარ ბედნიერი

ხარ კმაყოფილი

ხარ სავსე

ხარ უზრუნველყოფილი

ხარ იმედიანი

ხარ მხიარული

ხარ მოსიყვარულე

უბრალოდ იმ პარალელურ სამყაროში ვერ გადადიხარ...

და ისევ შენს მოქანცულ სხეულში რჩები...

გაურკვეველი ვადით