"მინდოდა ჩემთვის ვმჯდარიყავ,
რაღაცა მეფიქრა, -მეწერა,
ჰოი განგებავ რა მიყავ,
ოთახში შემოფრინდა პეპელა.

ბავშვივით აღვფრთოვანდი, -ამრია,
გულში ჩავიხუტო ლამის,
სულში იღვრება არიად,
აჰა, საოცრებაც ღამის.

გავშტერდი ფარვანის ნარნარით,
დროც ნეტრ-გზნებით გადის.
აწ გზა წაგიყვანს სხვა მხარით,
კაცი გავხდები დარდის.

მინდოდა ჩეთვის ვმჯდარიყავ,
რაღაცა მეფიქრა, - მეწერა,
ჰოი განგებავ რა მიყავ,
ოთახში შემოფრინდა პეპელა."
ლაშა ლილუაშვილი 2024წ.