სახელი კაშპიროვსკი ყველა საბჭოთა ოჯახისთვის იყო ცნობილი და მის გადაცემებზე მილიონობით ტელემაყურებელი იკრიბებოდა. 1989 წლის 9 ოქტომბერს გამოვიდა "ფსიქოთერაპევტი ანატოლი კაშპიროვსკის ჯანმრთელობის პირველი სეანსი", ცნობილ საბჭოთა ჰიპნოთერაპევტს 85 წელი შეუსრულდა.

ანატოლი კაშპიროვსკის ახალგაზრდული წლების შესახებ ბევრი არაფერია ცნობილი. დაიბადა 1939 წლის 11 აგვისტოს უკრაინაში. დიდი სამამულო ომის დროს ოჯახი ყაზახეთში გადაასახლეს, შემდეგ კი უკან დააბრუნეს. 1962 წელს დაამთავრა ვინიცას სამედიცინო ინსტიტუტი. მან დაახლოებით 25 წელი იმუშავა აკადემიკოს ა.ი. იუშჩენკოს სახელობის ვინიცის რეგიონალურ ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში, სადაც ეკავა ფსიქიატრის და ფსიქოთერაპევტის თანამდებობა.

სამოციანი წლებში ფსიქიატრიის აყვავების ხანა დადგა. ბევრმა დაიწყო შთაგონებითი ტექნიკის გამოყენება. კაშპიროვსკი უფრო შორს წავიდა: მან არა მხოლოდ ჰიპნოზის საკუთარი უნიკალური მეთოდი შეიმუშავა, არამედ დაარწმუნა კიდეც დაწესებულების ხელმძღვენელობა პაციენტებზე მისი გამოყენების აუცილებლობაში.

ფოტოზე: კაშპიროვსკი სამუშაოზე, მარჯვნიდან პირველი

კაშპიროვსკი ძალიან ყურადღებიანი და ერთგული იყო თავისი პაციენტების მიმართ. მაგალითად, ის პაციენტებს სასეირნოდ გამოსვლის უფლებას აძლევდა, რაც ახალი იყო საბჭოთა ფსიქიატრიისთვის. ამრიგად, ის ამტკიცებდა, რომ „სიგიჟისგან თავის დახსნა მხოლოდ გონების განთავისუფლებით შეიძლება მომხდარიყო“.

კაშპიროვსკი დაუღალავად სწავლობდა მსოფლიო ლიტერატურას ჰიპნოზისა და ფსიქოსომატიკის შესახებ და მუდმივად სწავლობდა შთაგონების ტექნიკას. მან იმოგზაურა მთელს ქვეყანაში, მოინახულა ასობით დასახლება, სადაც ესაუბრებოდა ფართო აუდიტორიას. ჰიპნოზის კლასიკური მეთოდების გამოყენებით კაშპიროვსკი ყველანაირად აუმჯობესებდა და აუმჯობესებდა თავის უნარებს და უკვე მაშინვე კოლოსალური წარმატება ჰქონდა საზოგადოებაში.

მრავალი წლის განმავლობაში მან ჩაატარა მასობრივი ჰიპნოზის მინიმუმ 1500 სეანსი.

1987 წელს კაშპიროვსკი მიიწვიეს სსრკ ძალოსანთა გუნდში, რათა ფსიქოლოგიურად მოემზადებინა გუნდი საბჭოთა კავშირის, ევროპისა და მსოფლიოს ჩემპიონატებისთვის. 1988-1989 წლებში ხელმძღვანელობდა ფსიქოთერაპიის რესპუბლიკურ ცენტრს, ხოლო 1989-1993 წლებში კიევის ფსიქოთერაპიის საერთაშორისო ცენტრს.

საბჭოთა კავშირში მოგზაურობისას ლექტორად მუშაობისას მიღებული გამოცდილებიდან და მრავალი სამედიცინო პრაქტიკიდან გამომდინარე ის სრულიად დარწმუნებული იყო, რომ ფსიქოთერაპიული ცოდნის გამოყენება შესაძლებელია უსაზღვროდ დიდი აუდიტორიისთვის, მათ შორის დისტანციური ურთიერთობის ჩათვლით. ტელევიზიამ მას ამის შესაძლებლობა მისცა.

კაშპიროვსკი ცნობილი გახდა 1988 წელს. სწორედ ამ დროს მან ჩაატარა დისტანციური "ტკივილგამაყუჩებელი" სესია ლიუბოვ გრაბოვსკაიასთვის. ქალს გადაუდებელი ოპერაცია სჭირდებოდა, მაგრამ ანესთეზიაზე ალერგიული რეაქციების გამო ეს ვერ ხერხდებოდა.

სანამ გრაბოვსკაიას კიევში ოპერაციას უტარებდნენ, კაშპიროვსკი გადაცემა „ვზგლიადის“ სატელევიზიო სტუდიაში იმყოფებოდა. თითქმის ათასი კილომეტრის მანძილზე მან შეძლო პაციენტის ცნობიერებასთან "დაკავშირება" და ტკივილისგან გამოწვეული შოკის "გამორთვა". მოგვიანებით ორგანიზატორებმა განაცხადეს, რომ კაშპიროვსკი "ოპერაციის წინ ძალიან შეშფოთებული იყო". რა თქმა უნდა, ამას ბევრი მიზეზი ჰქონდა და რაც მთავარია, სიტუაცია ნებისმიერ მომენტში შეიძლება კონტროლს აღარ დამორჩილებოდა. ოპერაციამ, უმრავლესობის გასაკვირად, წარმატებით ჩაიარა.

ერთი წლის შემდეგ მან ჰიპნოზის ექსპერიმენტი ორ პაციენტთან გაიმეორა: ესენი იყვნენ ოლგა იგნატოვა და ლესია იურშოვა. ქალები თბილისში საოპერაციო მაგიდაზე იწვნენ, თავად კაშპიროვსკი კი კიევში იყო. ორივეს დიდი რისკის შემცველი ოპერაციები ჩაუტარდა. თუმცა, ამჯერადაც ბედმა გაუღიმა: ოპერაციის დროს ოლგამ შამპანური ითხოვა, ოლესამ კი სიმღერა წამოიწყო.

1989 წლის 9 ოქტომბერს, მთელი ქვეყნის ტელეეკრანზე გამოვიდა პირველი "ფსიქოთერაპევტ ანატოლი კაშპიროვსკის ჯანმრთელობის სეანსი". საერთო ჯამში, ცენტრალური ტელევიზიით გავიდა ექვსი „სამკურნალო“ გადაცემა: ორ კვირაში ერთხელ კვირა დღეს. ამ დროს სსრკ-ში მილიონობით მაყურებელი ტელევიზორის ეკრანებთან იჯდა.

ზოგი კაშპიროვსკის „საბჭოთა მკურნალად“ თვლიდა და მიაჩნდათ, რომ ის, „შორიდან ეხმარებოდა: მან განკურნა ყველა დაავადება, რომელიც მათ წლების განმავლობაში ტანჯავდა“. სხვები მას შარლატანს უწოდებდნენ და დასცინოდნენ მის სეანსებს. თავად კაშპიროვსკი ამტკიცებდა, რომ ის „აწარმოებს ორგანიზმში თვითრეგულირების სისტემას“, რომელიც ეხმარება დაავადებების განკურნებას და ტკივილისგან თავის დაღწევას, რომ ეს არის „სპეციფიკური ფსიქოთერაპიული აქტი“.

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ დღემდე არ არსებობს ფაქტობრივი ან სამედიცინო მტკიცებულება მისი "სამკურნალო ძალის" შესახებ.

სამართლიანობისთვის უნდა აღინიშნოს, რომ თავად კაშპიროვსკიც არ თვლიდა უნიკალური უნარებით დაჯილდოვებულ მკურნალად თავს. ის ყოველთვის ამტკიცებდა, რომ „ადამიანებზე მისი ყველა ზეგავლენა ფსიქოთერაპიის ფარგლებში ხორციელდება“.

ექსპერტები და თანამედროვეები ამბობენ, რომ კაშპიროვსკის შემთხვევაში მუშაობდა „ნდობის ფენომენი, რომელიც დაკავშირებული იყო ყოველდღიურ სირთულეებთან, რაც აწუხებდა მოქალაქეებს პერესტროიკის წლებში“.

აღარ არის სამუშაო, აღარ არის საჭმელი და იმ პერიოდში საავადმყოფოში მოხვედრა "სიკვდილის ტოლფასივით იყო". ამ ფონზე, კაშპიროვსკი, რა თქმა უნდა, ჩანდა როგორც „ყველა უბედურების მკურნალი“.

1993 წელს ბორის ელცინმა სპეციალური დადგენილების საფუძველზე აკრძალა სატელევიზიო ჰიპნოზი. ორი წლის შემდეგ, 1995 წელს, კაშპიროვსკი ემიგრაციაში წავიდა აშშ-ში, სადაც განაგრძო ფსიქოთერაპიული სეანსების ჩატარება. 2000-იანი წლების ბოლომდე ხშირად სტუმრობდა პოლონეთს, სადაც მას ყოველთვის სითბოთი იღებდნენ.

ანატოლი კაშპიროვსკი ყოველთვის გულუხვი ადამიანი იყო, ის არასოდეს ითვლიდა საკუთარ ფულს და არც არასოდეს აგროვებდა. მისი თქმით, ”ტაშკენტში ხუთდღიანი მოგზაურობისას მან იმდენი ფული გამოიმუშავა, რომ 60 ახალ "ვოლგა"-ს ეყოფოდა”. ამავდროულად, იგი საკმაოდ მარტივად ახლობლებს ჩუქნიდა ბინებს, მანქანებს და მილიონობით რუბლს.

კაშპიროვსკი ეხმარებოდა არა მარტო ოჯახს და მეგობრებს, არამედ ფულს ურიცხავდა საქველმოქმედო და სპორტულ ორგანიზაციებს.

„მრცხვენოდა, რომ სხვებზე მდიდარი ვიყავი.. მე კი ყველაფერი დავთმე, ყველაფერი დავკარგე...“ - აღიარა კაშპიროვსკიმ ინტერვიუში.

დღეს ანატოლი კაშპიროვსკი მოსკოვში, კომუნალურ ბინაში ცოლთან ერთად ცხოვრობს, რომელიც ოდესღაც საახელმწიფომ მისცა და თვლის, რომ „საცხოვრებლად მეტი არც სჭირდება“.