ვიეტნამის ომის შესახებ ამერიკულ ფილმებში ხშირად შეგიძლიათ ნახოთ უბრალო კარტი ჯარისკაცების ჩაფხუტებზე. ყველაზე ხშირად ეს იყო ყვავი ტუზები, მაგრამ სხვა ფორმებიც შეგხვდებოდათ. ჩვეულებრივ, იყენებდნენ ჩვეულებრივ კარტს პოკერის ბარათებიდან, მაგრამ ზოგჯერ მათ ლითონზე ხატავდნენ საღებავით. რას ნიშნავდა ეს უჩვეულო დეკორაცია ამერიკელი ჯარისკაცებისთვის?
ყველამ იცის, რომ დანაყოფებში ათეისტები არ არიან. ვერასდროს შეხვდებით იმდენ მორწმუნეს და უბრალოდ ცრუმორწმუნე ადამიანებს, რამდენიც აქტიურ საბრძოლო ზონაში. სწორედ ცრურწმენებმა აიძულა ამერიკელები ჩაფხუტით დაემშვენებინათ პოკერის ბარათებით და უბრალოდ დახატული კოსტიუმებით.
კარტის თამაშში წარმატება დიდწილად იღბალზეა დამოკიდებული. ეს ასევე ეხება ომს, სადაც ყველაზე გამოცდილი და მოწესრიგებული მეომარიც კი არ არის დაცული ტყვიისგან ან ჭურვისაგან. ამიტომ, აშშ-ში, სათამაშო ბარათები დიდი ხანია განიხილება წარმატებისა და იღბლის სიმბოლოდ. უნდა ითქვას, რომ ვიეტნამის ომი არ იყო პირველი ომის თეატრი, სადაც კარტის თილისმები ნახეს.
ბარათები პირველად გამოიყენეს ჯადოსნური დაცვისთვის სიკვდილისა და ტრავმისგან ჯერ კიდევ პირველ მსოფლიო ომში. ბარათის კოსტიუმები გამოიყენებოდა არა მხოლოდ ჩაფხუტებზე, არამედ თვითმფრინავებზე, მანქანებზე, გემებზე, წყალქვეშა ნავებზე და სხვა სამხედრო აღჭურვილობაზე.
თავიდან ამერიკელებმა და ბრიტანელებმა, რომლებიც სულით ახლოს იყვნენ ერთმანეთთან, გამოიყნენეს ისინი. მაგრამ მოგვიანებით ფრანგებმა და გერმანელებმა მიიღეს მოდა. მოგვიანებით, სათამაშო ბანქო ჩნდებოდა მეორე მსოფლიო ომის დროს თვითმფრინავების ბორტზე, ხშირად ქალების ნახატებთან ერთად.
თეორიულად, დაურეგულირებელი მოდა უნდა დათრგუნულიყო, მაგრამ აშშ-ს არმიამ თვალი დახუჭა ასეთ რამეზე. სარდლობას სჯეროდა, რომ ასეთი თილისმანები ზრდიდნენ სამხედრო სულისკვეთებას და ეს უკვე ცუდი არ იყო. ვიეტნამის კამპანიის დროს, რომელიც ამერიკელებისთვის არც თუ ისე წარმატებული აღმოჩნდა, მებრძოლები არც თუ ისე მოტივირებულები იყვნენ, ამიტომ გამოიყენეს ყველაზე უჩვეულო საშუალებები. სამხედრო ნაწილებმა სპეციალურად დაიწყეს ბარათების გავრცელება, მათ შორის უხამსი გამოსახულების მქონეებისაც.
მაგრამ იყო კიდევ ერთი მიზეზი, რის გამოც იყენებდნენ კარტს, უფრო მეტად კი ტუზ ყვავს. ვიღაცას გაუჩნდა აზრი, რომ "ჩარლის" (ვიეტნამელი პარტიზანები) ბანქოსი ეშინოდათ. ვითომ, აზარტული თამაშები მათ კომუნისტურ იდეოლოგიას ეწინააღმდეგებოდა. ამიტომ, ზოგჯერ ამერიკელი მფრინავები ათასობით ტუზს ფანტავდნენ მტრის პოზიციებზე, რაც ძალიან აოცებდათ ვიეტნამელებს.
ვიეტნამელები ვერანაირ შიშს ვერ გრძნობდნენ ბანქოს მიმართ, ამიტომ ვერ ხვდებოდნენ ბანქოს „დაბომბვის“ არსს. ფაქტია, რომ აღმოსავლურ კულტურაში ბარათებს დიდი როლი არასდროს უთამაშიათ, განსხვავებით ევროპული და ამერიკულისგან. სწორედ ევროპაში გამოჩნდა კლასიკური კოსტიუმები, რომლებსაც დღეს სათამაშო კარტებზე ვხედავთ.
