ერთ შაბათს საღამოს ორი კაცი შეხვდა ერთმანეთს ლონდონის ლუდხანაში.ერთი ძალია უკმაყოფილო იყო.ის ამბობდა, , ცხოვრება საშინელი რამა, მსოფლიოში ყველაფერი მოწყენილია"

, , ნუ ამბობ მაგას"- შეაწყვეტინა მეორემ ''ცხოვრება მშვენიერია!მსოფლიო შთამბეჭდავია!იფიქრე იტალიაზე, ბრწყინვალე ქვეყანაა.ხარ ნამყოფი იქ?

-კი ვიყავი გასულ წელს, მე არ მომეწონა ის

-კარგი, იყავი ნორვეგიაში, ნახე შუაღამე მზით?

-კი ვიყავი ჩემი თაფლობისთვე იქ გავატარე.ვნახე და არც ისე ნასიამოვნები დავრჩი.

-კარგი, მე მინდა დაბრუნება აფრიკაში და წამოხვალ ჩემთან ერთად?

-ვიყავი მე აფრიკაში.ვნახე მთა კლიმანჯარო.ძალინ სევდიანად გამოიყურებოდა.

-კარგი, შენ მე ვფიქრობ ძალიან ავად ხარ და მხოლოდ საუკეთესო ფსიქიატრი ლონდონში შეძლებს შენს დახმარებას, მისი ნახა შესაძლებელია გრენბაუმის ჰარლის ქუჩაზე.

-მეც გრენბაუმის ჰარლის ქუჩაზე ვცხოვრობ, თქვა სევდიანმა კაცმა.

ასე რომ ნუ ჩამოჯდებით სადმე ლუდხანაში ან პარკში და ნუ მიცემთ თავს იმის უფლებას, რომ იფიქროთ სამყარო, ცხოვრება საშინელი რამა იმის მიუხედავათ თუ შენი ესა თუ ის მცდელობა წარუმატებელია, ამის მიუხედავად უნდა იყო განწყობილი ბრძოლისუნარიანობით და გახსოვდეთ, რომ ცხოვრება მშვენიერია!