ისტორია გვარწმუნებს რომ ადრე ადამიანები ბევრად უფრო ღვთისმოსავი და ყოველგვარ მანკიერებას მოკლებულნი იყვნენ, თუმცა საკმარისია თვალი თანამედროვეთა წერილებსა და დღიურებს გადავავლოთ, რომ ცხადი ხდება - ისტორია ბევრ ფაქტს შეგნებულად მალავს.

"სქესის მსახურები"

თავდაპირველად, პროსტიტუცია აკრძალული იყო, თუმცა მას შემდეგ რაც სამეფო ტახტზე ნიკოლოზ I ავიდა, სრულიად ნათელი გახდა, რომ აღნიშნული საქმიანობით დაკავებულ პირებს არანაირი სასჯელი არ ემუქრებოდათ, პირიქით, 1843 წელს "სამედიცინო-პოლიციური კომიტეტი" შეიქმნა, რომელსაც ყველა მეძავი უნდა დაერეგისტრირებინა, და ასევე ყველა ბორდელი გაეკონტროლებინა, ასევე პასპორტის ნაცვლად, ყველა "ღამის პეპელას" "შემცვლელი ბილეთი" გადაეცემოდა, რომელსაც მალევე, მისი ფერის გამო ხალხმა მას "ყვითელი ბილეთი" შეარქვა.

საინტერესოა, რომ გოგონებს "სტუმრების" მიღება კვირაობით, წირვის დასრულებამდე და წმინდა კვირას ეკრძალებოდა, თუმცა ბოლშევიკების ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ პროსტიტუცია კვლავ აიკრძალა. რეგლამენტის თანახმად, ბორდელი საგანმანათლებლო დაწესებულებიდან და ეკლესიიდან 300 მეტრზე ახლოს არ უნდა ყოფილიყო.

მამათმავლობა

რუსეთში ერთსქესიანთა სიყვარული დასჯადი მხოლოდ 1866 წლიდან გახდა, მანამდე მათ მიმართ დამოკიდებულება საკმაოდ ტოლერანტული იყო. ასე, მაგალითად, პეტერბურგში იმ ადგილების სიაც კი არსებობდა, სადაც ჰომოსექსუალები ერთმანეთს ეცნობოდნენ. მაგალითად, ტაურიდის ბაღში, მეძავ მამაკაცთან შეხვედრაც კი შეიძლებოდა.

ასეთი შეხვედრის ადგილები ქალაქის აბანოებშიც არსებობდა, სადაც მსურველებს მომსახურე პერსონალთან განმარტოება და დროის სასიამოვნოდ გატარება შეეძლო.

მე-19 საუკუნის ბოლოს და მე-20 საუკუნის დასაწყისში მოსკოვსა და პეტერბურგში ჰომოსექსუალური ტერმინები ჩნდება, მდიდარ მამაკაცებს, რომლებსაც თავისივე სქესის წარმომადგენლების მიმართ სექსუალური ინტერესი და ლტოლვა გააჩნდათ "დეიდებს" უწოდებდნენ, საუკუნის ბოლოს ყველა ჰომოსექსუალს სწორედ ასე ეძახდნენ, ხოლო მე-20 საუკუნის დასაწყისში მათ უკვე "ცისფერის" ტერმინითაც მოიხსენიებენ.

ნარკოტიკები

რაც შეეხება ნარკოტიკებს, ის უფრო მდიდრებისთვის და შეძლებული ფენის წარმომადგენლებისთვის იყო განკუთვნილი. თავიდან ბოჰემა თავს ოპიუმით ინებივრებდა, თუმცა შემდეგ დასავლეთიდან მორფინიც შემოვიდა, რომელიც ძირითადად, ალკოჰოლური დამოკიდებულების სამკურნალოდ იყიდებოდა, ხოლო მედიცინაში ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებად გამოიყენებოდა.

თუმცა ყველაზე პოპულარულ ნარკოტიკულ საშუალებად რუსეთში მაინც კოკაინი იქცა. თავდაპირველად ის ნევროზების, სიფილისის, ალკოჰოლიზმისა და მორფინის დამოკიდებულების სამკურნალოდ იყო განკუთვნილი.