არსებობს ცრურწმენები, რომლებსაც რომლებსაც ბავშვობიდან უნებლიედ ვიცავთ, მათ წარმომავლობაზე დაფიქრების გარეშე. ერთ-ერთი მათგანია კენტი რაოდენობის ყვავილების მიცემა. განსაკუთრებით უფროსმა თაობამ იცის, რომ დაკრძალვაზე მხოლოდ ლუწი რაოდენობის ყვავილების შემცველი თაიგულით მისვლა შეიძლება. ყველა სხვა შემთხვევაში ეს მიუღებელია. როგორ გაჩნდა ეს წესი და რატომ იცავს მას ყველა მკაცრად?
ლუწი რიცხვებისადმი ზიზღი შემორჩენილია წარმართული დროიდან. მაშინ ლუწი რიცხვები დაკავშირებული იყო სიცოცხლის ციკლის დასრულებასთან, სიკვდილთან. კენტი რიცხვები პირიქით განასახიერებდა უსასრულო ცხოვრებას, კეთილდღეობას და დაცვას ბოროტი ძალებისგან.
არის კიდევ ერთი ვერსია. ამბობენ, ლუწი რაოდენობის ყვავილებისადმი ზიზღის წარმოშობა ვაჭრობას უკავშირდება. ცალი საქონელი, მათ შორის ყვავილები, ყოველთვის ათეულობით იზომებოდა. რამდენი ათეულიც არ უნდა იყოს, რიცხვი ყოველთვის ლუწი იქნება. დასავლეთში ცუდს ვერავინ ხედავს ოთხი ან რვა ვარდის ჩუქებაში. იაპონიაში მიღებულია ლუწი რაოდენობის ყვავილების თაიგულის მიცემა იმ გოგოებისთვის, რომლებმაც ჯერ ვერ იპოვეს თავიანთი მეორე ნახევარი. ამომავალი მზის ქვეყნის მაცხოვრებლები თვლიან, რომ ამ სამყაროში ყველა არსებას აქვს წყვილი და ლუწი რაოდენობის ყვავილი - ეს არის პირადი ბედნიერების პოვნის სურვილი. საქართველოში გოგოებსაც ლუწი რაოდენობის ყვავილებს ჩუქნიან. და მიცვალებულთან მიდიან ერთი, სამი ან ხუთი ყვავილით. გერმანიაში საყვარელ ადამიანს რვა ცალ ყვავილს ჩუქნიან. გერმანელებისთვის ეს არის წმინდა, იღბლიანი რიცხვი, რომელიც სიმბოლოა უსასრულობის. მათ მიაჩნიათ, რომ რვა ყვავილის თაიგული უსასრულო ბედნიერებისა და სიხარულის სურვილია.
