"ჯარები" იყო თხელი ნაწნავები, რომელიც ადამიანის თავზე კეთდდებოდა. იგი ერთგვარი გეგმა იყო, ბატონების ფერმიდან გასაქცევად.

ქალები პატარებს ვარცხნილობას უკეთებდნენ, სადაც ერთგვარ რუკას ადგენდნენ/წნავდენენ, რომლის მეშვეობითაც გაქცევას შეძლებდნენ ბუნებაში. კაცებმა არცხნილობის დანახვისას. იცოდნენ რომელი მარშრუტით უნდა წასულიყვნენ.