მკვლევარები შიშობენ, რომ მეთანისა და წყლის გაყინული ფორმის დაკარგვა არაპროგნოზირებად შედეგებამდე მიგვიყვანს.

ოკეანეები მოიცავს ჩვენი პლანეტის ზედაპირის 70%-ზე მეტს და ასევე, არის დედამიწაზე ყველაზე საოცარი სახეობების სახლი. თუმცა, მეთანისა და წყლის ბუნებრივი გაყინული ფორმები ასევე იმალება ოკეანეების ქვეშ, წერს IFLScience.

გაყინული წყლისა და მეთანის ეს კონცენტრატი ასევე ცნობილია, როგორც ზღვის მეთანის ჰიდრატი, ან "ცეცხლოვანი ყინული". მეცნიერები მას „ცეცხლოვან ყინულს“ ეძახიან, რადგან, ფაქტიურად შეიძლება ცეცხლის წაკიდება. წინა კვლევებმა ასევე აჩვენა, რომ საზღვაო მეთანის ჰიდრატი შეიძლება დადნეს კლიმატის დათბობასთან ერთად, რის შედეგადაც მეთანი, ძლიერი სათბურის აირი, კონტროლიდან გამოვა. ითვლება, რომ მეთანი შეიძლება გათავისუფლდეს ოკეანეში, მაგრამ მას შეუძლია მიაღწიოს დედამიწის ატმოსფეროს.

ახალ კვლევაში, ნიუკასლის უნივერსიტეტის გლობალური განვითარებისა და მდგრადობის საკითხებში ვიცე-კანცლერმა რიჩარდ დევისმა თქვა, რომ მან და მისმა კოლეგებმა აღმოაჩინეს, რომ ეს მეთანის ჰიდრატი უკიდურესად დაუცველია დათბობის გამო, იმაზე ბევრად მეტად, ვიდრე მეცნიერები ფიქრობდნენ. ახლა მეცნიერები შეშფოთებულნი არიან, რადგან ეს "ცეცხლოვანი ყინული" არსებითად შეიცავს ნახშირბადის იმავე რაოდენობას, რასაც დედამიწის ყველა დარჩენილი ნავთობისა და გაზის მარაგი.

მეცნიერები შიშობენ, რომ ზღვიდან მეთანის გამოყოფამ შეიძლება გამოიწვიოს ოკეანეების მჟავიანობის გაზრდა, ასევე, კლიმატის შემდგომი დათბობა. იმის გამო, რომ დედამიწის კლიმატი კრიზისს აღწევს, ეს შეიძლება უკიდურესად საშიში იყოს კაცობრიობის და მთლიანად პლანეტის მომავლისთვის.

ახალ კვლევაში მეცნიერებმა გამოიყენეს 3D სეისმური მონაცემები, რომლებიც შექმნილია ნავთობისა და გაზის იდენტიფიცირებისთვის. შემდეგ მათ გადააკეთეს ისინი ოკეანის ფსკერის ქვეშ ჰიდრატების რუქაზე. საბოლოო ჯამში, გუნდს სურდა გაერკვია, იწვევდა თუ არა კლიმატის ცვლილება მეთანის ზედაპირზე გამოშვებას.

კონტინენტების ირგვლივ, სადაც ოკეანეები შედარებით ზედაპირულია, ჰიდრატები საკმარისად ცივია, რომ გაყინული დარჩეს. თუმცა, როცა პლანეტა თბება, ეს ადგილები რისკის ქვეშაა. მკვლევარების შედეგები მიუთითებს, რომ დღეს, საბედნიეროდ, მსოფლიოში ცეცხლის ყინულის მარაგების მხოლოდ 3, 5% არის მოწყვლად ზონაში და არასტაბილურ მდგომარეობაში. ჰიდრატების უმეტესობა დღეს ითვლება "უსაფრთხოდ", რადგან, ისინი განლაგებულია ხმელეთიდან ათეულ კილომეტრში.

თუმცა, ოკეანის ღრმა ნაწილებშიც კი, გაყინული მეთანი შეიძლება საბოლოოდ დაუცველი აღმოჩნდეს. ფაქტია, რომ „ცეცხლოვანი ყინულის“ ზოგიერთი საბადო იმდენად ღრმადაა ზღვის ფსკერზე, რომ გეოთერმულად თბება.

კვლევის დროს მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ 80 მეტრამდე სისქის ნალექის ფენის ქვეშ უძველესი ზღვის ფსკერზე 23 გიგანტური კრატერია. თითოეული მათგანის სიგანე დაახლოებით ერთ კილომეტრს აღწევს, ხოლო სიღრმე 50 მეტრამდე.

მეცნიერებმა ასევე შეისწავლეს სეისმური გამოსახულებები და ისინი აჩვენებენ მეთანის არსებობის მკაფიო ნიშნებს პირდაპირ კრატერების ქვემოთ. ამავდროულად, კვლევის ავტორებმა შენიშნეს, რომ ეს კრატერები არ მდებარეობს იმ ზონაში, რომელიც ითვლება „დაუცველად“. კვლევის ავტორები თვლიან, რომ კრატერები დათბობის განმეორებითი პერიოდების შედეგად წარმოიქმნება და სამყარო ამჟამად ახლის ზღვარზეა.