კვლევაში, რომელიც გამოქვეყნდა ავსტრალიურ სამედიცინო ჟურნალში, მონაწილეობდა 65 სტუდენტი კუინსლენდის ჯეიმს კუკის სახელობის უნივერსიტეტიდან. ისინი შეიკრიბნენ, რათა ერთხელ და სამუდამოდ გაერკვიათ, რომელი მიდგომაა ნაკლებად მტკივნეული სახვევის მოცილების დროს : ნელი თუ სწრაფი?. მონაწილეებმა გამოიყენეს ორი მეთოდიდან ერთ-ერთი და შემდეგ შეაფასეს თავიანთი დისკომფორტი ტკივილზე 11-ბალიანი შკალით.

მათ, ვინც სახვევი ან პლასტირი სწრაფად მოიხსნა, ტკივილის საშუალო ქულა 0, 92 ბალი იყო. მათ, ვინც ნელ-ნელ იძრობდა კანიდან წებოვან სახვევს, დააგროვეს თითქმის 2 ბალი, ანუ ორჯერ მეტი.

ასე რომ, დასკვნა ცალსახაა და ჭეშმარიტადაა ნათქვამი, რომ : უმჯობესია წებოვანი ლენტი(ლეკოპლასტირი) მკვეთრად აიძროთ.

კვლევის მონაწილეებმა სახვევები სამ სხვადასხვა უბანზე დაიდეს: მკლავზე, მხრის კუნთზე და ხელის გულზე და ასევე შეაფასეს ლეიკო პლასტირის დაკრობა სხეულის თმიან ნაწილზე.

ექსპერიმენტის დროს სხეულის ნაწილს მნიშვნელობა არ ჰქონდა, თუმცა ადამიანები, რომლებსაც სხეულზე ნაკლები ბეწვი ჰქონდათ, ნაკლებად განიცდიდნენ დისკომფორტს, ეს ბუნებრივია დ არა თქმა უნდა არცაა გასაკვირი.

დასკვნა ზედმეტი სენტიმენტალურობის გარეშე: ლოგიკა იმაში მდგომარეობს, რომ ტკივილის წამიერი შეტევა უფრო ადვილია გადასატანია, ვიდრე უსიამოვნოდ გაჭიანურებული ტკივილიანი პროცესი.