"მწარედ მეღიმება ხოლმე როდესაც გამომრევლებულები ილია მეორეს დღეგრძელობას, დიდხანს სიცოცხლეს უსურვებენ გულმოდგინედ და ამინების მიწერით, რადგან ილია შიოლაშვილის ბოლო წლების სოცოცხლე არის ჯოჯოხეთში ცოცხლად ტანჯვა: ადამიანი საწოლზე ვერ წვება, ისეა დაღრეცილი, დეფორმირებული, სავარძელშია დღედაღამ პამპერსიანი, ვერ იძინებს და აუტანელი ტკივილები სტანჯავს და აწამებს, აღარაფერს ვიტყვი იმაზე რა დამცირება, სირცხვილი და მიწაზე დაცემა განიცადა ბოლო წლებში და საეკლესიო სისტემაც თავზე ჩამოემხო ანარქიით და ცარიელ ეკლესიაში უწევს წირვა-ლოცვის ჩატარება, ამის გამო სამებაში ვეღარ მიდის, სიონში დაყავთ. ნახავთ ახლა აღდგომას, ისევ სიონში მიიტანენ და არა სამებაში.