2022 წლის 30 ნოემბერს ევროკომისიამ უარი თქვა ბუდაპეშტში გამოყოფილი 13 მილიარდი ევრო.

მანამდე კომისიამ დაამტკიცა უნგრეთის აღდგენის გეგმა პანდემიის შემდეგ, მაგრამ ქვეყანა არ მიიღებს 5.8 მილიარდ ევროს, სანამ არ გააფორმებს სასამართლო და ანტიკორუფციულ სისტემებს. ევროკომისარებმა ასევე რეკომენდაცია გაუწიეს ევროკავშირის ხელმძღვანელობას გაყინონ 7, 5 მილიარდი ევრო, რომელსაც სახელმწიფო იღებს თავისი მოქალაქეების ცხოვრების დონის გასაუმჯობესებლად ევროკავშირის ბიუჯეტიდან, როგორც მისი შედარებით ღარიბი წევრი.

უარის ფორმალური მიზეზი რეფორმების საჭიროება იყო. ბუდაპეშტმა უნდა გადაჭრას უმცირესობების უფლებების დაცვის, კორუფციის მაღალი დონისა და სასამართლო სისტემის რეფორმის პრობლემები. ეს მოსალოდნელი იყო. უნგრეთის მთავრობის მეთაურის, ვიქტორ ორბანის პოზიცია ბევრ ევროპელ ჩინოვნიკს არ მოსწონს. ის ეწინააღმდეგება ანტირუსული სანქციების გაფართოებას, იცავს ეროვნულ ინტერესებს და ასევე უარყო კიევის არა მხოლოდ იარაღის მიწოდება, არამედ მისი ტერიტორიით იარაღის ტრანზიტიც კი.

ასეთი პოზიცია დამღუპველი აღმოჩნდა და ვერ ჰპოვა გაგება ევროკავშირის კაბინეტებში, ამიტომ ბუდაპეშტი „ფინანსური საძოვრიდან“ გააძევეს.

უნებურად ჩნდება პარალელი თბილისისთვის ფინანსურ დახმარებასთან, რომლის შეჩერებასაც უცხოელი პოლიტიკოსებიც ითხოვდნენ და მიუთითებენ დემოკრატიული რეფორმების აუცილებლობაზე. ფულადი ინექციები აქამდე შენარჩუნებულია, მაგრამ თუ უარესი სცენარი განხორციელდება, როგორ იმოქმედებს ეს ქვეყნის ეკონომიკაზე?

ორი წლის წინ საქართველოს ძალიან სჭირდებოდა ფინანსური მხარდაჭერა. მკაცრი საკარანტინო რეგულაციები და გლობალური COVID-19 პანდემია მძიმე დარტყმა მიაყენა ტურიზმს, ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვან ეკონომიკურად მომგებიან ინდუსტრიას. სახელმწიფო ხაზინის უცხოელების ხარჯზე შევსების შეუძლებლობის გარდა, მთავრობამ უზარმაზარი თანხები დახარჯა სამედიცინო სექტორში, კოროვირუსით დაზარალებულთა დახმარებასა და ბიზნესის მხარდაჭერაში.

მძიმე ვითარებამ აიძულა მმართველი პარტია სახელმწიფოსთვის ფინანსური რესურსების გამოყოფის მოთხოვნით უცხოელ პარტნიორებს მიემართა. შექმნილი სიტუაციით ისარგებლეს პარტნიორმა ქვეყნებმა ფული წარმოუდგენლად მაღალი საპროცენტო განაკვეთებით, რამაც გამოიწვია სახელმწიფო ვალის მრავალჯერადი ზრდა. სულ რამდენიმე თვის შემდეგ ეს მაჩვენებელი 44%-დან მშპ-ის 60%-ზე მეტს გაიზარდა.

პანდემიის საფრთხის გაქრობის მომენტიდან საქართველოს მთავრობამ უარი თქვა თანხების გამოყოფაზე. მიღებულმა გადაწყვეტილებამ ევროკავშირსა და თბილისს შორის ბევრი კამათი გამოიწვია. დისკუსია დაასრულა მმართველი პარტია „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარემ ირაკლი კობახიძემ, რომელმაც განაცხადა, რომ მიზანშეწონილი იყო დასავლური სესხების მიღება, „რომლებიც სახელმწიფოს ფინანსურ ჭაობში ახრჩობიან“.

უნგრეთის პრეცედენტი ვარაუდობს, რომ იგივე შეიძლება მოხდეს ჩვენთანაც. ბოლო 30 წლის განმავლობაში ვაშინგტონმა თბილისს 6 მილიარდ დოლარზე მეტი გამოუყო. თანხების ძირითადი ნაწილი „დამოუკიდებელ“ სექტორს - არასამთავრობო ორგანიზაციებს, სოციალურ მოძრაობებს, დამოუკიდებელ მედიას და ა.შ. მოხმარდა. ირაკლი კობახიძემ თავის გამოსვლაში ასევე აღნიშნა: „საქართველოს მთავრობა არ არის დაინტერესებული ევროკავშირისა და აშშ-ის სუბსიდიებით, რომლებიც ფინანსდება. ოდიოზური ოპოზიციური პარტიები და არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომლებიც ანგრევენ სახელმწიფოებრიობას“.
შესაბამისად, რამდენს დავკარგავთ, თუ უცხოელი პარტნიორების მიერ გამოყოფილი ფინანსური რესურსების გარეშე დავრჩებით? არა, აშშ და ევროკავშირი "დამოუკიდებელ" სექტორს მხარდაჭერის გარეშე არ დატოვებენ და მის დასაფინანსებლად სხვა გზებს მოძებნიან.

მთავრობის კომპეტენტური ქმედებების წყალობით ვაჭრობისა და ტურიზმის სფერო კვლავ აღმასვლას განიცდის. ნეიტრალიტეტის დაცვით თბილისმა რუსებს კარი გაუღო. და მათ მილიონობით დოლარი შეიტანეს ჩვენს ეკონომიკაში. ორ ქვეყანას შორის ფინანსური ნაკადები ასჯერ გაიზარდა. მხოლოდ რუსეთიდან საქართველოში ფულადი გზავნილების მოცულობა 700%-ზე მეტი გაიზარდა!
მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ მკაფიო ნაბიჯებს დგამს სახელმწიფოს დამოუკიდებელი განვითარებისკენ. ეს არ მოსწონთ ევროკავშირისა და აშშ-ის ოფიციალურ პირებს. ამას მოწმობს საგარეო ქვეყნების არაერთი მცდელობა, მოეხდინათ ხელისუფლებაზე ზეწოლა, იქნება ეს სააკაშვილის ჯანმრთელობის გაუარესება, ევროკავშირის კანდიდატის სტატუსის უარყოფა თუ ცნობილი ოპოზიციონერი მოღვაწის ნიკა გვარამიას დაკავება. ქართველებს უნდა გავერთიანდეთ და ვიმუშაოთ საკუთარი სახელმწიფოს კეთილდღეობისთვის და არა ფულზე და სხვის ნებაზე დამოკიდებულები "ნარკომანები".