ინტერნეტის მრავალი მომხმარებლისთვის სოციალური ქსელები ცხოვრების მნიშვნელოვანი ნაწილი გახდა. მთელ მსოფლიოში მათი პოპულარობის გამო, ფსიქოლოგებმა გადაწყვიტეს ჩაეტარებინათ კვლევა, რის შედეგადაც გაირკვა, რომ პირადი ფოტოებიდან შეგიძლიათ გაიგოთ ბევრი საინტერესო რამ კონკრეტული გვერდის მფლობელის შესახებ.

ადამიანი ირჩევს სურათს სოციალურ ქსელებში განსათავსებლად ქვეცნობიერის დონეზე: მოწონს თუ არა. ფაქტობრივად, ფოტო შეესაბამება მისი ხასიათის ძირითად მახასიათებლებს და გარკვეულ მომენტში გონების მდგომარეობას.

ყველაფერი ხელის გულზეა! ვინ იფიქრებდა…

ასეთი ფოტოების სიმრავლის ქვეშ იმალება აღიარებისა და მოწონების გაზრდილი მოთხოვნილება, ნარცისიზმი და ნარცისიზმისკენ მიდრეკილება.

სახის სელფები და სხვადასხვა პოზები, სხეულის მიმზიდველად ხაზგასმული კონტურები, ზედმეტად მოდუნებული პოზები მიუთითებს იმაზე, რომ ადამიანს აკლია საპირისპირო სქესის ყურადღება.

სხვადასხვა წვეულებებზე და კომპანიებში გადაღებული ფოტოების სიმრავლე შეიძლება მიუთითებდეს შინაგან სიცარიელეზე და მარტოობაზე. და ასევე იმაზე, რომ ადამიანთა გარკვეულ ჯგუფს მიკუთვნებულობით სიამაყის განცდა გაქვთ.

პროფილის ავატარი ბავშვის ფოტოთი საუბრობს ადამიანის დაღლილობაზე ზრდასრული ცხოვრებით, პასუხისმგებლობით, სესხებითა და იპოთეკით. ამის უკან დგას ბავშვობაში დაბრუნების ქვეცნობიერი სურვილი და მოვლის საჭიროება.

შვილებთან ცალკე ფოტოების დიდი რაოდენობით, ჩვენ ვავრცელებთ შემდეგ გზავნილს მსოფლიოს: "მე ვარ დედა (მამა), ეს არის დიდი მიღწევა ჩემს ცხოვრებაში!"

ვინც პროფილზე ათავსებს ველური მგლის, ლომის, ვეფხვის გამოსახულებას, ეს არის სურვილი გამოიყურებოდეს როგორც გაბედული და ძლიერი.

ფოტოები მოგზაურობიდან
ასეთი ფოტოები მაღალი სტატუსისა თუ მისკენ სწრაფვის მაჩვენებელია. „ზღვაზე ვისვენებ, კარგად ცხოვრება ვიცი“ იმის დადასტურებაა, რომ შენ იყავი იქ, სადაც მილიონობით სხვა იყო. მაგრამ თქვენ აქ პირველად ხართ და ეს თქვენი პირადი მიღწევაა - გადაიღეთ ფოტო ეიფელის კოშკის ან სხვა ცნობილი ღირსშესანიშნაობების ფონზე.

ფუფუნების საგნების, იახტებისა და ძვირადღირებული მანქანების ფონზე არის წარუმატებლობის გამოხატვა.
წარმატებული ადამიანები არ გამოაქვეყნებენ თავიანთი მატერიალური ნივთების ფოტოებს, ისინი მიჩვეულები არიან ასეთ ცხოვრებას. მათთვის Maserati მხოლოდ მანქანაა. მაგრამ ვისაც კომფორტი აკლია ცხოვრებაში, აუცილებლად გადაიღებს სელფებს ბოლო მოდელის მანქანასთან.... ავტომაღაზიაში.

ძვირადღირებული რესტორნის სურათები თვითდადასტურების მცდელობაა. ასეთი ფოტოების სიმრავლე დეკრეტულ შვებულებაში მყოფი დედის ან დიასახლისის პროფილში ხშირად აჩენს სურვილს ადამიანებს დაუმტკიცოს (პირველ რიგში საკუთარ თავს), რომ ყველაფერი სხვებზე უარესად არ აქვს.

ექსტრემალური ფოტოები მეტყველებს იმაზე, რომ ადამიანს აქვს ძლიერი ნება და სურვილი ისწავლოს რაიმე ახალი. უფრო მეტიც, ექსტრემალურ პირობებში იკვეთება ჭეშმარიტად მამაკაცური თვისებები: გამბედაობა, ძალა, საიმედოობა.

სასაცილო ფოტოებს ათავსებს ადამიანი, რომელსაც პრობლემები სძლევს და ხალისიანი სურათით მოუწოდებს საკუთარ თავს და სხვებს სიცილისა და დასვენებისკენ. ის დასცინის თავის პრობლემებს. ასეთ ადამიანთან ურთიერთობა ბევრად უფრო სასიამოვნო იქნება, ვიდრე მოწუწუნესთან. ასეთ ადამიანს არ აქვს სოციალური აღიარება. ის დიდი ალბათობით, კარგი სპეციალისტი და პროფესიონალია, მაგრამ, როგორც მას ეჩვენება, ყველამ არ იცის ამის შესახებ.

საკუთარი გამოსახულების დაყოფა ნაწილებად მიგვანიშნებს, რომ ადამიანს სურს არასტანდარტულად გამოიყურებოდეს. ასეთ ადამიანებს ზოგჯერ უჭირთ კომუნიკაცია, მაგრამ, როგორც წესი, არიან გულუხვი, გარდა ამისა, მათ აქვთ შემოქმედებისკენ მიდრეკილებები და ესთეტიკური ნიჭი.

რეალური ფოტოები ფოტოშოპისა და ფილტრების გარეშე ამბობს, რომ ადამიანი საკუთარ თავს აღიქვამს ისე, როგორც არის. ის იყენებს სოციალურ ქსელებს მეგობრებთან კომუნიკაციისთვის ან სამუშაოდ და არა საბაბად, რომ თავი გამოიჩინოს მთელი თავისი დიდებით. მას ურჩევნია არა ის, რომ გადაიღოს მომენტები და გააზიაროს ისინი, არამედ იცხოვროს მთლიანობაში.

ახლა თქვენ იცით, რამდენად შეგიძლიათ გაიგოთ როგორია ადამიანი მისი ფოტოდან სოციალურ ქსელში. ეს შეიძლება გამოგადგეთ ახალი გაცნობის შემთხვევაში, პერსონალის დაქირავებისას, სხვა ნაცნობის(ების) გაანალიზებისას.

უხსოვარი დროიდან ადამიანებს სურდათ ჰქონოდათ საზეიმო პორტრეტები, რომლებშიც ისინი ლამაზად იქნებოდნენ გამოსახული. არ აქვს მნიშვნელობა, რომ ასეთ პორტრეტებში ისინი ძალიან ჰგავდნენ თუ არა საკუთარ თავს. ისინი ამისთვის სოლიდურ თანხებს იხდიდნენ. გამოჩენილი მხატვრების მომსახურება სერიოზულ საფასურს გულისხმობდა. ფოტოგრაფიის გამოგონებამდე პორტრეტი მხოლოდ ძალიან მდიდარი ადამიანების პრივილეგია იყო.

ახლა ძნელი წარმოსადგენია, როგორ გამოიყურებოდა ნაპოლეონი სინამდვილეში. მხატვრები, როგორც წესი, მაამებლობდნენ.

იგივე ხდება ფოტოგრაფიაშიც. გავიხსენოთ ცნობილი პოლიტიკური მოღვაწეების პორტრეტები: ლენინი კეთილი მზერით, სტალინი იდუმალი მზერით, გორბაჩოვი რეტუშირებული დაბადების ნიშნით თავზე, რომელიც მსოფლიო რუკას ასახავდა.

სელფებზე მარტო ფონით კი არა, სელფების რაოდენობით შეიძლება განსაზღვრო, ადამიანი ვის და რას წარმოადგენს.
სელფის ერთ-ერთ პირველი მოყვარული იყო იმპრესიონისტი მხატვარი ვინსენტ ვან გოგი. გაიხსენეთ მისი ავტოპორტრეტები: ხალისიანი, სევდიანი, დაფიქრებული, შეხვეული თავით, ყურის გარეშე... არცერთ მხატვარს არ დაუხატავს ამდენი ავტოპორტრეტი. წარმოგიდგენიათ, ვან გოგს კამერა რომ ჰქონოდა? რა თქმა უნდა, მაშინ ის აუცილებლად მიიღებდა საკუთარ ინსტაგრამს, როგორც ამას დღევანდელი ცნობილი სახეები აკეთებენ. ჯერ კიდევ 1839 წელს, ფოტოგრაფიის ერთ-ერთმა პიონერმა, რობერტ კორნელიუსმა, გააკეთა ადამიანის პირველი ფოტოგრაფიული პორტრეტი, რომელიც აღმოჩნდა, რომ თავად იყო. მოგვიანებით მის მაგალითს მიჰყვა უოლის სიმპსონი, ინგლისის მეფის ედუარდის მეუღლე, რუსი პრინცესა ანასტასია ნიკოლაევნა და მათ მიჰყვა მოყვარული ფოტოგრაფების მთელი თაობა.

სინამდვილეში, არაფერია ცუდი იმაში, რომ გადაიღოთ საკუთარი თავი და განათავსოთ სურათები ინტერნეტში. მთავარია იცოდე ზომა. ხანდახან "მაგარი" სელფის გადაღების სურვილი შენს სიცოცხლედ ღირს. მაგალითად, ოცი წლის ესპანელი ქალაქ ანდუარადან გარდაიცვალა, როდესაც ცდილობდა გადაეღო საკუთარი თავი მოძრავი მატარებლის სახურავზე. და ერთმა ამერიკელმა, რომელიც ცდილობდა საკუთარი უშიშობის დემონსტრირებას, სიცოცხლე დაკარგა ჰიუსტონში რბენის დროს. ადამიანები საკუთარ აბანოებში ახერხებენ დენის დარტყმისგან სიკვდილს, რადგან მობილური ტელეფონის გამოყენებისას არ ფიქრობენ უსაფრთხოების წესებზე.
ზოგიერთი ფსიქოლოგი ხედავს ახალ გართობას, როგორც პოტენციურ საფრთხეს ან თუნდაც ფსიქიკური დაავადების ნიშანს. "სელფი არის ამაოების ჩვენება", - ამბობს კეროლ ლიბერმანი, ცნობილი ამერიკელი ფსიქოლოგი ელექტრონული კომუნიკაციების სფეროში. - ეს ნარცისიზმის მზარდი მიდრეკილების აშკარა გამოვლინებაა. ამ ფოტოების საშუალებით ჩვენ გამოვხატავთ სასოწარკვეთილ მოთხოვნილებას, ვიყვიროთ ხმამაღლა: შემომხედე! რა კარგი ვარ, შემამჩნიე“.

.ერთსა და იმავე ფოტოზე სხვადასხვა ადამიანი ხედავს განსხვავებულ ნივთებს, რადგან მათი „რწმენები, იმედები, მისწრაფებები და შიშები" განსხვავებულია. უყურებდე არ ნიშნავს ხედავდე. ადამიანთა უმეტესობის მზერა თითქოს სრიალებს ზედაპირზე. ვიზუალური სიღრმეში შეღწევის გარეშე. არადა ფოტოთი რამდენი შიდა ფენომენის დანახვა შეიძლება.