დიდი ხნის განმავლობაში, სამეცნიერო საზოგადოებაში სჯეროდათ, რომ კოლუმბიამდელი ამერიკის მხოლოდ ერთ-ერთი მთავარი ცივილიზაცია განვითარდა ტროპიკულ ტყეებში და მიაღწია ურბანიზმს - საუბარია მაიას იმპერიაზე. ამ კულტურას გამონაკლისს უწოდებდნენ, მაგრამ ახლახან გაირკვა, რომ მაიამ, დაწყებული ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 1000 წლიდან, დაიწყო ლანდშაფტის შეცვლა მათ ირგვლივ: მათ გამოყვეს სასოფლო-სამეურნეო ტერიტორიები და ქალაქები.

ასეთმა აღმოჩენებმა აიძულა მეცნიერები უფრო ახლოს დაეთვალიერებინათ ამაზონი, რომელიც ადრე ითვლებოდა ექსკლუზიურად სასოფლო-სამეურნეო რეგიონად დიდი ქალაქების და რთული სახელმწიფო სტრუქტურის გარეშე.

ჰაიკო პრუმერსმა და მისმა კოლეგებმა გერმანიის არქეოლოგიური ინსტიტუტის ლიდარის(ლაზერული იმპულსები) გამოყენებით გამოიკვლიეს სველი ვაკეები, რეგიონი სამხრეთ-დასავლეთ ამაზონში (ბოლივიის ტერიტორია). აღმოჩნდა, რომ ქალაქები, პირამიდები, არხები და მოკირწყლული გზები მკვრივი მცენარეულობის ქვეშ იყო დამალული. დეტალები მოცემულია Nature-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში.

ორი წლის წინ ამავე ჟურნალში გამოჩნდა სტატია, რომლის ავტორებმა დამაჯერებლად დაამტკიცეს, რომ ეს ადგილი იყო სოფლის მეურნეობის ერთ-ერთი უძველესი ცენტრი. ამ დაბლობზე, სადაც სავანე გადაკვეთილია უღრან ტროპიკული ტყეებით, სადაც ბევრი მდინარე და ჭაობია, ადამიანები ჯერ კიდევ 10 000 წლის წინ ზრდიდნენ მანიოკის( მცენარეთა გვარი რძიანისებრთა ოჯახიდან) და გოგრას.

მოგვიანებით ამ ტერიტორიაზე განვითარდა კასარაბის კულტურა, რომელიც თარიღდება 500-დან 1400 წლამდე. ამის შესახებ ცოტა რამ არის ცნობილი, ძირითადად მეცნიერებმა შექმნეს ჰიპოთეზები. ყველა ცნობით, იმდროინდელი დაბლობი უკიდურესად მწირად იყო დასახლებული. ხალხი ცხოვრობდა მცირე ჯგუფებად და სოფლის მეურნეობით იყო დაკავებული - ამას გარემომცველი რეალოა უწყობდა ხელს.

არქეოლოგებმა იცოდნენ, რომ კასარაბის ზოგიერთი დასახლება დღემდე შემორჩენილია ტყეებში. ორ ყველაზე დიდს სახელიც კი დაარქვეს: კოტოკა და ლანდივარი. მაგრამ ითვლებოდა, რომ ეს იყო სასოფლო-სამეურნეო რეგიონის მცირე ცენტრები. დოქტორ პრიუმერსის აღმოჩენა ყველაფერს ცვლის.

მეცნიერებმა გამოიყენეს ლიდარი (რადარის ლაზერული ანალოგი, რომელსაც შეუძლია მანძილის დადგენა), რომლის დახმარებით მათ პრაქტიკულად „გაწმინდეს“ მკვრივი მცენარეულობა - და „დაინახეს“ დედამიწა და ადამიანის მიერ შექმნილი სტრუქტურები ტყის ტილოების ქვეშ.

მათ გამოიკვლიეს კოტოკუ და ლანდივარი და 24 პატარა დასახლება, რომელთაგან ადრე მხოლოდ 15 იყო ცნობილი. კოტოკა და ლანდივარი აღმოჩნდა კომპლექსურად ორგანიზებული ქალაქები საჯარო და საზეიმო სივრცეებით. ასეთი ადგილები გამოირჩეოდა თიხის ბაქნებით, ზოგჯერ ტერასებით. ამ პლატფორმებზე საზოგადოებრივი შენობები იდგა, მათი ზომის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ.

გარდა ამისა, არქეოლოგებმა აღმოაჩინეს 22 მეტრამდე სიმაღლის კონუსური პირამიდები. უფრო მეტიც, ეს არის დღევანდელი სიმაღლე: შეუძლებელია ორიგინალის ცოდნა, რადგან პირამიდები აშენდა მიწით, რომელიც ამაზონის პირობებში ძლიერმა წვიმებმა შთანთქა და ქარებმა დაშალა. ნებისმიერ შემთხვევაში, მხოლოდ საკმარისად განვითარებულ საზოგადოებას შეეძლო ამ ზომის ობიექტების შექმნა.