ისტორიული კინოს საერთო ტექნიკა - მთავარი გმირი ზუსტი გასროლით ახვედრებს ცეცხლმოკიდებულ ისარს მიზანში. და ამ დროს იწყება პანიკა და არეულობა მტრის რიგებში. მაგრამ სანახაობრივი ფილმები ფანტაზიის ნაყოფია. როგორ ხდებოდა ეს სინამდვილეში?

სხვათა შორის, კიდევ ერთი ძალიან გავრცელებული ხრიკია სამგლოვიარო ნავის დაწვა, რომლითაც ვიკინგები გარდაცვლილ თანამებრძოლს ვალჰალაში გზავნიან. ეს ძალიან ამაღელვებელი და სანახაობრივი ქმედებაა, მაგრამ არ არსებობს რეალური მტკიცებულება იმისა, რომ სკანდინავიაში დაკრძალვის ამ ხერხს ნამდვილად მიმართავდნენ.

უპირველეს ყოვლისა, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ კარგად ნაგები გემი ძვირადღირებული რამ გახლდათ. და ყოველ ჯერზე მისი თვითნებურად დაწვა ირაციონალური და სულელური ქმედებაა.

ჩვეულებრივ ვიკინგების სამარხებზე ქვის ბორცვებს აღმართავდნენ ხოლმე. მაღალი სტატუსის მქონე ადამიანები, როგორც ამას მოწმობს, მაგალითად, ოსებბერგში IX საუკუნის ცნობილი სამარხები, დაკრძალეს იარაღთან, სამკაულებთან და სხვა ნივთებთან ერთად.

როგორ მუშაობს ცეცხლოვანი ისრის ტექნიკა რეალურად?


წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ უნდა გაისროლოთ ცეცხლოვანი ისარი. ამისათვის ისრის წვერი უნდა იქნას გახვეული ქსოვილში ან ამოისვაროს ფისში, რის შემდეგაც მისთვის ცეცხლის წაკიდება იქნება შესაძლებელი. როგორც მინიმუმ, ისარი გაცხელდება და სრულიად შესაძლებელია, რომ მშვილდიც დაიწვას.

იქნებ უფრო მოზრდილი ისრის გამოყენებაა შესაძლებელი? ამ შემთხვევაში ისრის ბუნიკის ზომა უფრო დიდი უნდა იყოს. ეს კი მისი წონის მატებას ნიშნავს. გასროლა, თუნდაც ზუსტი აღმოჩნდეს, ისარი შორ მანძილზე არაეფექტური იქნება.

გარდა ამისა, თუ სამიზნე არის მოწინააღმდეგე მომარი და არა რაიმე სახის სტრუქტურა, მაშინ მას უბრალოდ დრო სჭირდება რათა აალდეს. მეომრები კი, რა თქმა უნდა, ბრძოლის წინ სხეულს ზეთით სულაც არ იპოხავდნენ. ამასთანავე მათ ჰქონდათ დამცავი საშუალებები: აბჯარი, ჯაჭვის პერანგი, ფარები და ა.შ.

რა ემართება ანთებულ სანთელს, თუ მას სულს შეუბერავთ, ანუ ჰაერის მოძრაობას უზრუნველვყოფთ? ის ჩაქრება. იგივე ხდება ისრის შემთხვევაში. და მრავალმა ექსპერიმენტმა არაერთხელ დაამტკიცა ეს.

მაგრამ თუ დგას ამოცანა, რომ სამიზნეს ცეცხლმოკიდებული ისარი უნდა მოარტყან, მაშინ ეს შეიძლება გაკეთდეს. მაგრამ სიფრთხილით: საჭიროა სპეციალური ფორმის ბუნიკი. საკმაოდ მოზრდილ კონსტრუქციას შეუძლია შეინარჩუნოს ფისით გაჟღენთილი მასა, რომელიც არ გაქრება ფრენის დროს.

მაგრამ ამავე დროს, ისარი უფრო გძელი და მძიმე იქნება. რაც გავლენას მოახდენს სროლის სიჩქარესა და სიზუსტეზე. და მოდიფიცირებულ ბუნიკს თითქმის არ ექნება დარტმის საკმარისი ძალა. ასეთ ისარს შეუძლია დაჭრას უბრალო ნაჭრის პერანგით შემოსილი გლეხი, მაგრამ მეომრის აბჯარს ვერაფერს დააკლებს: აბჯარი მას უბრალოდ აისხლეტს. მსუბუქი ჯაჭვის პერანგიც კი შეძლებს მის შეჩერებას.

ანუ ფილმში ვიზუალური ეფექტი - ისრების ნაპერწკლებით ანთებული ცა, რომელიც მტრის ჯარს ფარავს ერთია ნამდვილი ბრძოლა კი სულ სხვა რამაა. და თუ ბრძოლის დროს იყენებდნენ ცეცხლოვან ისრებს, მხოლოდ მტრის ყურადღების გასაფანტად. როგორც წესი სამიზნეს წარმოადგენდა: თვის ზვინი, კარავი ან სხვა ადვილად აალებადი სამიზნეები.