რეკონსტრუქციის ავტორს ძალიან უნდოდა საბოლოოდ მოესინჯა ჟანა დ'არკის მხატვრული გამოსახვა მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ არ გვაქვს მისი თანამედროვე პორტრეტები. ეს განსხვავდება მისი ჩვეული ნამუშევრებისგან, ასე რომ მას უზარმაზარი მხატვრული თავისუფლება ჰქონდა იმ ქანდაკებასთანაც მიმართებაშიც კი, რომელზეც მუშაობდა, ის მოიცავდა რამდენიმე ელემენტს მისი ფიზიკური აღწერიდან. რაც ჩვენ ვიცით მისი გარეგნობის შესახებ არის ის, რომ ის იყო დაბალი (დაახლოებით 5'2”) და კუნთიანი მოკლე კისრით. მას ჰქონდა მოკლე შავი თმა - მისმა მხატვრულმა გამოსახულებებმა ფაქტობრივად პოპულარიზაცია გაუკეთა ვარცხნილობას მე-20 საუკუნის დასაწყისში, რომელსაც ბობის სახელით ვიცნობთ. ჩვენ ასევე ვიცით, რომ მას ჰქონდა, ფართო თვალები და საშუალოზე მუქი სახის კანის ფერი, მისი გლეხური აღზრდის გამო. ნათქვამია, რომ საკმაოდ ლამაზი იყო ბედნიერი გამომეტყველებითა და მშვიდი ქცევით.
.
ქანდაკება, რომლითაც იხელმძღვანელა ავტორმა არის წმინდა მორისის თავი ორლეანის ეკლესიიდან. მდებარეობისა და მე-15 საუკუნის შექმნის თარიღიდან გამომდინარე, მის ფიზიკურ აღწერილობასთან შესაბამის მახასიათებლებთან ერთად, არსებობს ზოგადი შეთანხმება, რომ ეს არის ჟანა დ’არკის ფიგურაა. როგორც ჩანს, მოქანდაკეს აკლდა გარკვეული უნარი და დახვეწილობა ზედა ნახევარში (თვალები საერთოდ არ გამოიყურება სახარბიელოდ და ბაყაყის მსგავსია), ამიტომ აქ რეკონსტრუქციის ავტორმა იმპროვიზაცას მიმართა.