ჩრდილოეთ კორეა დიდი ხანია ცნობილია თავისი ჩაკეტილობით, ხოლო ქვეყანაში მიმდინარე მოვლენები კვლავ სიბნელითა და ბურუსით არის მოცული. მისი ლიდერები ამტკიცებენ რომ ჩრდილოეთ კორეა - სამოთხეა დედამიწაზე, თუმცა მთავრობა მოსახლეობას ისე ექცევა როგორც მონებს რომლებიც ჯოჯოხეთში დასაწვავად არიან განწირული. ფაქტები, რომლებიც 21-ე საუკუნეში რკინის ფარდის მიღმა მცხოვრებ ადამიანებზე მოგითხრობთ გულგრილს ნამდვილად არ დაგტოვებთ.

შრომითი საკონცენტრაციო ბანაკები

ამ დროისთვის ჩრდილოეთ კორეაში 16 უდიდესი საკონცენტრაციო ბანაკი მოქმედებს, რომელთა შედარებაც ფაშისტურ საკონცენტრაციო ბანაკებთან თავისუფლად შეიძლება. ისინი ჩვეულებრივ მთებში მდებარეობს. დღემდე, მავთულხლართებს მიღმა 200 000-მდე პატიმარი (დეზერტირები, მოღალატეები და რაღა თქმა უნდა, ყოფილი პოლიტიკოსები) რჩება.

მემკვიდრეობითი სასჯელი

ჩრდილოეთ კორეის კანონმდებლობის თანახმად, დანაშაულისთვის სასჯელი "სამ თაობაზე" ნაწილდება, რაც იმას ნიშნავს რომ ჩრდილოეთ კორეის მოქალაქის მიერ ჩადენილი დანაშაულისთვის საზღაურს მისი შვილებიც და შვილიშვილებიც გადაიხდიან.

სადაზღვევო თაღლითობა

2009 წელს ჩრდილოეთ კორეის მთავრობა გლობალურ თაღლითობაში დაადანაშაულეს. ქვეყანამ უზარმაზარი სადაზღვევო პოლისები ქონებისა და აღჭურვილობისთვის მიიღო, თუმცა მოგვიანებით ყველას უმტკიცებდა რომ ქონება განადგურდა. შედეგად, მსოფლიოს რამდენიმე მსხვილმა სადაზღვევო კომპანიამ ჩრდილოეთ კორეას სასამართლოში უჩივლა.

იარაღით ვაჭრობა

თაღლითობის გარდა, გაერომ ჩრდილოეთ კორეის მთავრობა ასევე აფრიკისა და ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნებისთვის იარაღის უკანონო მიყიდვაში დაადანაშაულა, რომლის საერთო შემოსავალიც კიმ ჩენ ინის ჯიბეში წავიდა, თუმცა მან სანქციები უკანონოდ სცნო და განაცხადა რომ ქვეყანას შეუძლია გააკეთოს ის, რაც თავად სურს.

ელექტროენერგიის დეფიციტი

რაც არ უნდა გაგიკვირდეთ, ჩრდილოეთ კორეის დედაქალაქ ფხენიანში მოსახლეობის დაბალ ფენებს შესვლა ეკრძალებათ, მეტიც, დაბალი ფენის წარმომადგენლებისგან დედაქალაქის საზღვრებს შეიარაღებული მესაზღვრეებიც კი იცავენ. ფხენიანში ადამიანების უმეტესობა ფუფუნებაში ცხოვრობს (ყოველ შემთხვევაში, ამ ქვეყნის გაგებით). მიუხედავად ამისა, დედაქალაქში მცხოვრებ სამ მილიონ "უმაღლესს" კლასსაც კი ელექტროენერგია დღეში მხოლოდ ერთი-ორი საათით მიეწოდება. ფხენიანის გარდა ბევრი ქალაქი ელექტრომომარაგების სისტემაში უბრალოდ ჩართული არ არის. ეს შესანიშნავად კოსმოსიდან გადაღებულ ღამის ფოტოებზეც ჩანს, სადაც ჩრდილოეთ კორეა - ერთი დიდი, შავი ლაქაა.

სამი კასტის სისტემა

კიმ ირ სენმა, ჩრდილოეთ კორეაზე კონტროლის შენარჩუნების მიზნით, ქვეყანაში სპეციალური სოციალური სისტემა შემოიღო, რომლის თანახმადაც ქვეყნის მთელი მოსახლეობა სამ კლასად - "მტრებად", "მერყევეებად" და "ბაზებად" დაიყო, ასეთი დაყოფა არა ადამიანის პიროვნებას, არამედ მის ოჯახურ ისტორიას ეფუძნებოდა. "ბაზას" - როგორც წესი, ერთგული და ხელისუფლებასთან დაახლოებული ოჯახები შეადგენენ, რაც შეეხება "მერყევეებს" - ისინი ნეიტრალურ კლასს წარმოდგენენ, რომელსაც ხელისუფლება არანაირად არ უჭერს მხარს, თუმცა არც ჩაგრავს, მაგრამ აი, "მტრები" კი, სახელმწიფოს წინააღმდეგ ისეთ მთელ რიგ საშინელ დანაშაულებებში არიან მხილებული, როგორიცაა ქრისტიანობა ან მიწათმფლობელობა. ამ კასტის წარმომადგენლები განათლების მიღების შესაძლებლობას მოკლებულები არიან, მათ ცხოვრება ფხენიანთან ახლოსაც კი ეკრძალებათ, და როგორც წესი, უკიდურესს სიღარიბეში ცხოვრობენ.

ადამიანის ფეკალიების სასუქად გამოყენება

გამომდინარე იქიდან რომ ქვეყნის ტერიტორიის დაახლოებით 80%-ი მთების კალთებზეა განფენილი, სასოფლო-სამეურნეო მიწების უმეტესობა უნაყოფოა. ადრე კორეას სასუქებით სსრკ ეხმარებოდა, მაგრამ ახლა ქვეყანამ ფეკალიის მიწოდების კვოტა შემოიღო, რომელიც წელიწადში დაახლოებით 2000 ტონას შეადგენს.

სამხრეთ კორეის მოქალაქეობა

ჩრდილოეთ კორეის ბევრი მოქალაქე მეზობელ ქვეყნებში გარბის. ჩინეთის ოფიციალური პოლიტიკა მათი კვლავ საზღვრის საშუალებით დეპორტაციაა. სამშობლოში ასეთ ლტოლვილებს ან ფიზიკურად ანადგურებენ ან იძულებითი შრომის ბანაკებში მრავალი ათწლეულით გზავნიან. ჩინეთისგან განსხვავებით, სამხრეთ კორეას შეწყალების პოლიტიკა აქვს: ის რენეგატებს მოქალაქეობასაც ანიჭებს, პროფესიულ ტრენინგებსაც უტარებს და ფსიქოლოგიურ კონსულტაციებსაც უწევს.

კანიბალიზმი

1994-1998 წლებში ჩრდილოეთ კორეაში წყალდიდობამ სასოფლო-სამეურნეო მიწების დიდი ნაწილი გამოუსადეგარი დატოვა. ამ დროის განმავლობაში შიმშილით 3, 5 მილიონი ადამიანი დაიღუპა, რაც ქვეყნის მოსახლეობის 10%-ზე მეტია. გადარჩენის მიზნით ადამიანებმა შინაური ცხოველების ჭამა დაიწყეს, შემდეგ კი ჭრიჭინების, ხის ქერქისა და თქვენ წარმოიდგინეთ... ბავშვებისაც კი! სწორედ იმ დროს გახდა პოპულარული გამონათქვამი: "ხორცს ნუ შეჭამთ, თუ არ იცით რისია ის".

ციხეები და წამება

ის, თუ რა ხდება ჩრდილოეთ კორეის ციხეებში კარგად არის აღწერილი შინ დონ-ჰიუკის წიგნში. დონ-ჰიუკი გახლავთ ადამიანი, რომელმაც იმ საშინელი "ბანაკი 14"- დან გაქცევა მოახერხა, სადაც ყველაზე საშინელ პოლიტიკურ დამნაშავეებს ამყოფებენ. შინ დონ-ჰიუკის თქმით, დედის წინააღმდეგ ჩვენების მიცემის მიზნით მას ჭერზე ფეხებით ჰკიდებდნენ.